ارائه الگوی ریاضی جهت پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانشآموزان پسر پایه ششم مدارس دولتی شهرستان ایلام بر مبنای جو سازمانی مدرسه و رضایت شغلی معلمان

هدف از پژوهش حاضر، ارائه الگوی ریاضی جهت پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم مدارس دولتی شهرستان ایلام بر مبنای جو سازمانی و رضایت شغلی معلمان است.جامعه آماری این پژوهش را معلمان پایه ششم مدارس پسرانه دولتی شهرستان ایلام تشکیل می دهد که تعداد آنها ۱۱۷نفر بودند و بدلیل تعداد کم معلمان روش سرشماری بکار گرفته شد. جو سازمانی مدارس از طریق پرسشنامه جو سازمانی هالپین و کرافت و رضایت شغلی آنان از طریق پرسشنامه استیفن رابینز مورد سنجش قرار گرفت میانگین معدل دانش آموزان هر معلم به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی بکار رفته است. نتایج تحلیلهای رگرسیون چند گانه، حاکی از آن بود که رضایت شغلی از طریق دو متغیر جو سازمانی(بی علاقه گی ، روحیه گروهی) قابل پیش بینی و بیشترین اثر مستقیم معنادار بر رضایت شغلی را بی علاقه گی دارد و پیشرفت تحصیلی از طریق رضایت شغلی معلمان و چهار متغبرجو سازمانی(بی علاقه گی، روحیه گروهی ،نفوذ، مزاحمت) قابل پیش بینی می باشد. روحیه گروهی بیشترین اثر مستقیم بر پیشرفت تحصیلی را دارد. از ترکیب دو معادله رگرسیون میتوان به این نتیجه رسید که روحیه گروهی و بی علاقه گی علاوه بر اینکه رابطه مستقیم با پیشرفت تحصیلی دارند از طریق متغیر رضایت شغلی هم با پیشرفت تحصیلی ارتباط دارند و رضایت شغلی میتواند متغیر واسطه برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی از طریق ابعاد جو سازمانی باشد.

کلیدواژه ها:

جو سازمانی ، رضایت شغلی ، پیشرفت تحصیلی