کاربرد روش احتمال پذیرش در ارزیابی عملکرد و بهینه یابی شبکه ایستگاه بارانسنجی حوضه کویرمرکزی

پایش و اندازه گیری مکانی تغییرات بارش توسط شبکه های بارانسنجی مهم ترین ورودی در مطالعات مدیریت منابع آب و مدلسازی های هیدرولوژی می باشد. از این روکمی نمودن عملکرد یک شبکه بارانسنجی و ارزیابی دقت برآوردهای مکانی آن بسیار اهمیت دارد. در این پژوهش عملکرد شبکه بارانسنجی حوضه کویرمرکزی در استان خراسان رضوی ، ارزیابی شده و همچنین بهینه یابی با هدف افزایش عملکرد شبکه انجام شده است . برای این هدف، یک روش مبتنی بر زمین آمار در بستر سیستم اطلاعات جغرافیایی در ترکیب با تئوری احتمال به منظور ارزیابی عملکرد و افزایش دقت شبکه بارانسنجی موجود مورد استفاده قرار گرفته است . رویکرد مورد استفاده در این پژوهش »احتمال پذیرش« نام دارد که در آن تعداد و موقعیت قرارگیری بارانسنج ها تجزیه و تحلیل شده و سهم هریک از ایستگاههای بارانسنجی در دقت برآورد بارندگی در سطح منطقه مورد مطالعه قرار می گیرد. پس از بررسی همگنی حوضه ، با استفاده از الگوریتم روش احتمال پذیرش ارزیابی عملکرد شبکه این حوضه در سطح احتمالی ۸۰ درصد انجام شده است . ارزیابی عملکرد شبکه بارانسنجی حوضه کویرمرکزی نشان می دهد که در شرایط فعلی (۵۲ ایستگاه بارانسنجی ) این حوضه دارای عملکرد (دقت پذیرش) %۵۵ بوده و تنها ۳۳ ایستگاه بارانسنجی موجود در آن در تخمین میزان بارش منطقه ای تاثیر قابل توجهی داشته (شبکه پایه ) و ۱۹ ایستگاه بارانسنج دیگر تاثیر کمی (شبکه غیرپایه ) در افزایش دقت شبکه دارند. در نهایت ، نتایج کاربرد الگوریتم احتمال پذیرش در بهینه یابی نشان داد که با افزودن ۲۹ ایستگاه پیشنهادی (جدید) به شبکه پایه عملکرد شبکه حوضه کویرمرکزی از ۵۵% به ۹۶% می تواند برسد .

کلیدواژه ها:

واریانس کریجینگ ، واریوگرام اقلیمی ، احتمال پذیرش ، دقت پذیرش