ارائه راهکارهای هوشمندسازی در راستای کنترل سیر و حرکت از راه دور قطارها

هدف مقاله حاضر بررسی ارائه راهکارهای هوشمندسازی در راستای کنترل سیر و حرکت از راه دور قطارها می باشد، به منظور بررسی هدف مقاله از روش توصیفی- تحلیلی بهره گرفته است. یکی از مهمترین فاکتورها در خطوط راه آهن و مترو دستیابی به ایمنی بالا همراه با توان جابه جایی بالای مسافر و با سرعت مناسب است. به منظور حصول به این هدف و با توجه به این که در دنیای امروزی زمان ارزش خود را بیشتر از قبل نمایان می کند لزوم کاهش تاخیرها و افزایش سرعت قطارها امری کاملا محسوس بوده و به همین دلیل استفاده از قطارهای سرعت بالا در کشورهای مختلف گسترش یافته است. نتایج نشان داد که سیستم سیر و حرکت قطار یا ATC به وسیله سیستم های کنترل هوشمند به صورت ایمن درآمده اند. این سیستم در قطارهای بین شهری و متروها قابل استفاده بوده و از این طریق می توان به کنترل و مانیتورینگ واگن ها و قطارها پرداخت و در ضمن ATC قابلیت این دارد که پیش از رسیدن قطار به محدوده خطر، سرعت قطار بر اساس منحنی سرعت برحسب فاصله از محدوده خطر به گونه ای نظارت می شود که سرعت در هنگام رسیدن به محدوده خطر به حد مجاز رسیده باشد. اطلاعات محدوده خطر مانند فاصله تا محدوده سرعت مجاز در محدوده و نوع محدوده (نقطه ای یا منطقه ای) از طریق سیستم ارتباطی به تجهیزات داخل قطار منتقل شده و به لکوموتیوران اعلام می شود. به این ترتیب بر اساس مشخصات قطار (شتاب ترمز وزن و طول) و اطلاعات دریافتی منحنی کاهش سرعت بر حسب فاصله توسط سیستم داخل قطار محاسبه می شود. درصورتی که لکوموتیوران عملیات کاهش سرعت را به طور صحیح انجام داده و زیر منحنی سرعت برحسب فاصله حرکت نماید سیستم نقشی در عملیات ندارد. ولی در صورت عدم عملکرد صحیح لکوموتیوران سیستم وارد عمل شده و سرعت را با اعمال ترمز تقلیل می دهد.

کلیدواژه ها:

هوشمندسازی ، کنترل ، ایمنی ، کنترل سیر و حرکت از راه دور قطارها