کاربرد فناوری نانو در مواد غذایی و چشم انداز صنعتی آن

یکی از مهمترین بخشهای صنعت تمام کشورها که با امنیت غذایی در ارتباط است ؛ صنایع غذایی است . با کمبود منابع غذایی و افزایش جمعیت ، توسعه این بخش از صنعت ضروری به نظر میرسد. استفاده از فناوریهای نوین در این بخش رویکرد جدیدی است که بسیار موردتوجه قرار میگیرد. کشور ما یکی از بزرگترین واردکننده های محصوالت غذایی است ؛ بنابراین در صورت بی توجهی به تولید و فراوری غذا، هر روز بر میزان واردات محصولات غذایی افزوده خواهد شد. فناوری نانو چندین روش جدید برای بهبود کیفیت ، ماندگاری، ایمنی و سلامت مواد غذایی به صنایع غذایی ارائه میدهد. با این وجود، نگرانی مصرفکنندگان، سازمانهای نظارتی و صنایع غذایی در مورد اثرات نامطلوب بالقوه احتمالی (سمیت ) مرتبط با کاربرد فناوری نانو در غذاها وجود دارد. به طور خاص، یک نگرانی اصلی در مورد ترکیب مستقیم نانوذرات مهندسی شده در مواد غذایی است ، مانند آنهایی که به عنوان مواد طعمدهنده، مواد نگهدارنده، مواد مغذی یا آنهایی که برای اصلاح خواص نوری، رئولوژ یکی یا جریان پذیری مواد غذایی و یا در بسته بندی مواد غذایی مورداستفاده قرار میگیرند.این مقاله خلاصه ای از کاربرد نانوذرات معدنی (نقره، اکسید آهن ، دیاکسید تیتانیوم، دیاکسید سیلیکون و اکسید روی) و آلی (لیپید، پروتئین و کربوهیدرات) در صنایع غذایی را نشان میدهد، مهمترین ویژگیهای نانوذره را که بر رفتار آنها تاثیر میگذارد برجسته میکند، در مورد اهمیت ماتریس غذا و اثرات دستگاه گوارش بر خواص نانوذرات بحث میکند. در انتها چالشهای پیشرو برای تجاریسازی و همچنین محدودیتهای استفاده از مواد نانو مورد بررسی قرار میگیرد.

کلیدواژه ها:

نانو فناوری ، نانو ذرات معدنی و آلی ، مواد غذایی