بررسی تطبیقی پارادوکس در شعر مقاومت محمود درویش و قهارعاصی مورد پژوهی مجموعه های شعری «تعتذر اما فعلت- کزهر اللوز او ابعد» و «تنها ولی همیشه - از آتش از ابریشم»

متناقضنما یا پارادوکس یکی از شگردهای هنری است که باعث برجستگی کلام و آشنازدایی می شود، این شگرد از دیرباز موردتوجه شاعران بوده و آنانبا استفاده از آن حس کنجکاوی خواننده را برانگی خته و میزان دریافت لذت ادبی متن را فراگیر می سازند. شاعران چیره دست می کوشند تا با بهره وری از این ترفند بیانی معانی و مفاهیم تاز های را خلق کنند. پژوهش حاضر در نظر دارد که این آرایه هنری را از حیث ساخت به دو شیوه «ترکیبی و معنایی» در شعر محمود درویش و قهار عاصی با نگا ه سبکی و محتوایی مبتنی بر رویکرد ادبیات تطبیقی مورد تحلیل و بررسی قرار دهد تا اندیشه های شاعرانه ونوآوری های فکری و ادبی آنان را برجسته سازد. بررسی نشان می دهد که بهره گیری از این آرایه هنری موردتوجه این دو شاعر متعهد بوده است؛ آنان بااستفاد ه از متناقض نما کلام خویش را برجسته ساخته و تصاویر زیبایی آفرید هاند؛ همچنان متتناقض نمای معنایی نسبت به ترکیبی بیشترین بسامد تکرار را درشعر این دو شاعر دارد و نیز تنوع استفاده از این شگرد بیانی در شعر محمود درویش نسبت به قهار عاصی بیشتر است.

کلیدواژه ها:

ادبیات تطبیقی ، متناقض نما ، محمود درویش ، قهار عاصی