بررسی تجربی اثر فلپ بر عملکرد آیرودینامیکی ایرفویل Riso

نسبت ضریب برآ پسا برای ایرفویل، از پارامترهای تاثیرگذار در عملکرد آیرودینامیکی ایرفویل و ماشین های ساخته شده بر مبنای ایرفویل از جمله توربین می باشد. بهبود عملکرد آیرودینامیکی ایرفویل از مسائلی است که از دیرباز به آن توجه شده است. در این رابطه از روش زیادی جهت افزایش کارایی ایرفویل استفاده شده است. استفاده از فلاپ، ایجاد حفره بر روی ایرفویل، ایجاد شیارهای ریز، استفاده از ایرفویل پله دار، استفاده از ایرفویل با لبه ضخیم و ... از مواردی است که در این باره مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش مدل آزمایشگاهی هندسه ایرفویل ریزو به همراه بستر آزمون طراحی و ساخته شد و پس از نصب مدل درون تونل باد، اثر فلپ با مقاطع مختلف ولی سطح تصویر یکسان برای افزایش نیروی برا، به صورت کمی بررسی شد. در این آزمایش، با استفاده از نصب لودسل و روش اندازه گیری نیرو از یک طرف، ضرایب برآ و پسای ایرفویل ریزو بدون فلپ و به همراه فلپ های با سطح تصویر ۱۳۴۵/۵ میلی متر مربع در اعداد رینولدز ۱۰۵*۲/۹ و ۱۰۵*۳/۵ و در زوایای حمله ۲- تا ۲۲ درجه اندازه گیری شد. نتایج این بخش افزایش ضریب پسا و برآ و افزایش نسبت ضریب برآ به پسا در حالت فلپ دار نشان می دهد. همچنین استفاده از فلپ باعث کاهش زاویه ی واماندگی در عدد رینولدز ۱۰۵-۳/۵ شد. در عدد رینولدز ۱۰۵*۲/۹ در حالت فلپ با دالبور ۹۰ درجه زاویه واماندگی ۱ درجه بهبود پیدا کرد ولی در سایر حالات واماندگی بدون تغییر ماند.

کلیدواژه ها:

ایرفویل ، ضریب برآ ، ضریب پسا ، فلپ ، زاویه واماندگی