ارتقاء عملکرد توربین جریان شعاعی یک پرخوران با استفاده از نتایج آزمایشگاهی و مدلسازی

در این پژوهش،مشخصات رفتاری توربین جریان شعاعی دو ورودی پرخوران ( Turbocharger ) گرت مدل ( GT-۴۰۸۲ ) در شرایط ورودی کامل و پایا با استفاده از روش های تجربی و مدلسازی تعیین می شود. منحنی های عملکرد توربین به روش تجربی در بستر آزمون پرخوران دانشگاه صنعتی شریف بدست می آید. میدان جریان در داخل توربین ، با مدلسازی، مشخص می گردد و علل اتلاف انرژی در توربین بررسی می شود. عملکرد توربین بدست آمده از نتایج مدلسازی با نتایج تجربی مقایسه می شود که از تطابق قابل قبولی برخوردار است. میزان اتلاف انرژی در چرخ توربین ، نسبت به قسمت های دیگر ، بیشتر می باشد. یک علت مهم این اتلاف انرژی ، جریان چرخشی در قسمت نوک خروجی چرخ توربین است. در این پژوهش هدف در ارتقاء توربین ،کاهش جریان چرخشی با تغییر هندسه چرخ توربین است. در فرآیند ارتقاء عملکرد ، هندسه چرخ توربین با محدودیت های ابعادی محفظه توسعه داده می شود. برای این منظور، حداکثر بازده در نقطه طراحی توربین معیار قرار داده می شود. منحنی عملکردی توربین توسعه یافته با طرح موجود مقایسه می گردد. همچنین علاوه بر افزایش بازده توربین در نقطه ی طراحی ، محدوده ی کاری خارج از بازده زیاد ماشین نیز افزایش می یابد.