بررسی روشهای ارزیابی و ارزشیابی آزمونهای روانشناسی صنعتی سازمانی

ارزیابی روانشناسی درک مناسب از ویژگی ها یا ویژگی های روانی یک فرد یا گروهی از افراد با استفاده از تکنیک های عینی اندازه گیری است. آزمونهای روانشناسی ابزارهای اندازه گیری هستند که برای ارزیابی یک نمونه از رفتار به طور عینی، پیوسته و منظم استفاده میشوند. روانشناسی صنعتی و سازمانی رشته ای از روانشناسی است که اصول روانشناسی را برای مسائل مربوط به کار به کار می گیرد. انواع تکنیک های ارزیابی وجود دارد. آنها از مصاحبه بدون ساختار تا آزمون روانشناختی ساختار یافته را شامل می شوند. هدف اصلی این تکنیک ها پیش بینی عملکرد شغلی است. هر تکنیکی در این زمینه نقاط قوت و ضعف نسبی خود را دارد. اجرای سیستماتیک آزمون ها برای تعیین ظرفیت ذهنی یک فرد به عنوان آزمون روانشناختی شناخته می شود. این معاینات یا ارزیابی ها شامل چندین آزمون کتبی و گفتاری است که استعداد فرد را برای انجام موثر یک کار خاص ارزیابی می کند. آزمونهای روانشناسی بخشهای مختلفی دارند، از جمله آزمونهای غیررسمی، آزمونهای روانشناختی مرجع، اطلاعات پزشکی و آموزشی. آزمونهای روانشناختی مختلف برای اهداف مختلف استفاده می شوتد. به عبارت دیگر، آنها به طور موثر ظرفیت های شناختی مختلف مغز یک فرد را اندازه گیری می کنند. آزمونهای روان سنجی بدون شک تاثیر قابل توجهی بر موفقیت سازمانی دارند، آنها هم به رشد استعداد و هم به جذب استعداد کمک می کنند. عوامل صنعتی، سازمانی و انسانی سه زیرمجموعه اصلی هستند که حوزه روانشناسی صنعتی سازمانی را تشکیل می دهند. شناسایی الزامات کاری در یک شرکت، نیاز اولیه روانشناسی صنعتی است. علاوه بر این، ارزیابی ظرفیت یک فرد برای تحقق آن استانداردها، علاقه ثانویه روانشناسی صنعتی است. هم روانشناسی سازمانی و هم روانشناسی صنعتی از ایده های روانشناختی برای مشکلات مربوط به محل کار استفاده می کنند.

کلیدواژه ها:

آزمونهای روانشناسی ، روانشناسی صنعتی ، روانشناسی سازمانی ، روایی آزمون ، پایایی آزمون