اولویت بندی مقاطع حادثه خیز معابر بزرگراهی براساس تحلیل اطلاعات ثبت شده بر سامانه اطلاعات مکانی شهر تهرا ن

تصادفات رانندگی یکی از مهمترین مشکلات و عوارض ناشی از افزایش تردد انواع وسایل نقلیه در معابر شهری بوده کهسالانه هزینه های بسیاری را بر شهروندان و مدیریت شهری تحمیل می کند. شناسایی و اولویت بندی قطعات حادثه خیز واتخاذ راهکارهای بهینه در جهت رفع و ایمن سازی این مقاطع نقش مهمی را در راستای کاهش تصادفات، هزینه ها و بهبودسطح ایمنی معابر ایفا می کنند. در این راستا، مقاله پیش رو شناسایی و اولویت بندی مقاطع و همچنین معابر بزرگراهیشهر تهران را مد نظر قرار داده است. بدین منظور در گام اول مطالعات و تجربیات پیشین در خصوص شناسایی معابر ومقاطع حادثه خیز مورد بررسی قرار گرفته و با توجه به آمار و اطلاعات در اختیار و همچنین محدودیت های موجود و اعتبارنتایج حاصله، روش شدت – نرخ تصادفات، جهت شناسایی مقاطع حادثه خیز انتخاب گردید. در گام بعد با استفاده ازاطلاعات تصادفات ثبت شده بر سامانه اطلاعات مکانی شهرداری تهران، مقاطع وقوع تصادفات جرحی و فوتی با قطر ۱۰۰متر شناسایی شده و این فهرست جهت تحلیل های بعدی از سامانه اطلاعات مکانی استخراج گردید. در گام بعدی مقاطعحادثه خیز براساس تصادفات حادث شده در هر بزرگراه بدون اعمال سایر متغییرها استخراج گردید. در ادامه جهت نرمالسازی نتایج حاصل براساس تعداد خودروهای عبوری، حجم ترافیک معابر شهرتهران براساس خروجی مدل مطالعات جامعحمل و نقل و ترافیک استخراج شده و در مدل مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصل بزرگراه های آزادگان، امامعلی، شهید همت، بعثت و آیت الله سعیدی براساس شاخص شدت – نرخ تصادف به عنوان حادثه خیزترین بزرگراه هایشهر تهران تعیین شده و لازم است در جهت کاهش تعداد تصادفات فوتی و جرحی و ارتقای سطح ایمنی ترافیک تدابیرویژه ای برای اصلاح و بهبود وضعیت بزرگراه های مذکور اتخاذ گردد.

کلیدواژه ها:

حادثه خیز ، بزرگراهی ، سامانه ، اطلاعات مکانی