در سایه سار محبت الهی

یکی از شگفت ترین حالات روانی ، مساله ی عشق و محبت است که به اکسیر یا کیمیا تعبیر می شود چرا که محبت همانند اکسیر واقعی ، قدرت دگرکونی و انقلاب دارد و قابلیتی آن چنان به جان محب ارائه می دهد که می تواند تجلی گاه حسن محبوب گردد. بدین ترتیب ، معلوم می شود که عشق و محبت کلید تربیت انسان است و بر تمام ابعاد و شئون وجود عاشق اثر می گذارد و اورا به سوی مشابهت و مشاکلت با معشوق سوق می دهد و به طور خودکار ودر مدتی بس اندک، رذایل را جمع کرده و بیرون می راند. بنابراین محبت ، همان تعلق و ارتباط وجودی بین محب و محبوب است و منظور از محبت الهی ، تقرب جستن به پروردگار و ترجیح دادن او بر هر چیزی غیر از او می باشد لذا با شناخت نشانه ها و ویژگی های محبین حقیقی و به تبع آن ثمرات و نتایج مترتب بر آن که از مهم ترین مباحث این تحقیق به شمار می رود، می توان به حقیقت و ژرفای محبت الهی دست یافت . اطلاعات و داده ها در این پژوهش به روش توصیفی ، استنادی و مطالعات کتابخانه ای جمع آوری شده و با توجه به مطالب ارائه شده می توان چنین برداشت نمود که انسان برای رسیدن به راز آفرینش خود و کمالات انسانی نیاز به ایجاد رابطه ای وجودی با محبوب خویش دارد، لذا باید اسباب و عواملی که منجر به محبت الهی می گردد در خود احیا نماید، موانع پیدایش این نوع ارتباط را از خود دورسازد و تمام سعی خویش را در نزدیک ساختن خود به ویژگی های محب حقیقی به کار گیرد و نیز توجه داشته باشد ثمرات و الطافی که در این مسیر از جانب محبوب به او اعطا می گردد هدف اصلی او قرار نگیرد.

کلیدواژه ها:

محبت : محب ، محبوب