استدلال دانشجویان درباره تقلب در چهارچوب سازوکارهای تعهد گریزی اخلاقی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 170
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJEST-18-1_016
تاریخ نمایه سازی: 27 خرداد 1402
چکیده مقاله:
زمینه: تعهد گریزی اخلاقی مجموعه سازوکارهایی شناختی است که افراداز آن ها برای تقلیل احساس منفی خود پس از ارتکاب عمل غیراخلاقی استفاده می کنند. هدف این پژوهش بررسی میزان این سازوکارها دراستدلال دانشجویان درباره ی تقلب و بررسی رابطه ی آن ها و اقدام به تقلب بود.
روش: پژوهش حاضر پژوهشی با روش تحلیل محتوا است. جامعه ی پژوهش، دانشجویان دانشگاه سلمان فارسی کازرون و نمونه ی آن ۳۷۹ دانشجویی بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. دانشجویان به سوالی بازپاسخ در مورد اینکه تقلب در امتحانات را چگونه ارزیابی می کنند و مقیاسی لیکرتی در مورد میزانی که در امتحانات تقلب می کنند، پاسخ دادند. پاسخ ها براساس انواع هشت گانه ی تعهد گریزی اخلاقی، بعلاوه ی نادرست دانستن تقلب مورد تحلیل محتوا واقع شد. از فراوانی و درصد، آزمون های نیکویی برازش (۲χ)، تی، تحلیل پراکنش یک راهه و همبستگی پیرسون و دورشته ای برای تحلیل آماری استفاده شد.
یافته ها: ۹/۴۰% دانشجویان تقلب را عملی نادرست می دانستند؛ با این حال ۷/۸۲% دانشجویان لااقل یک بار تقلب کرده بودند. از میانمحتواهای تایید کننده ی تقلب، ۹۱/۵۴% مربوط به توجیه اخلاقی بعنوان یکی از سازوکارهای تعهد گریزی اخلاقی بود.میزان استفاده از تعهد گریزی اخلاقی با اقدام به تقلب دارای رابطه ای معنادار(۳۹۶/۰:r) بود.همچنین به جز تفاوت جنسیتی در نادرست دانستن تقلب به نفع دانشجویان مونث، هیچ تفاوت جنسیتی یا مرتبط با پایه های تحصیلی یافته نشد.
نتیجه گیری: بنظر می رسد تقلب، در استدلال بسیاری از دانشجویان، رفتاری چندان غیراخلاقی تلقی نمی شود. پیشنهاد می شود در برنامه ی درسی رسمی و غیررسمی دانشگاه ها، تمهیداتی جهت کاهش تعهد گریزی اخلاقی و تبیین غیراخلاقی بودن تقلب اعمال شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا عظیم پور
گروه روان شناسی، دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سلمان فارسی کازرون.
نوید کریمیان
گروه روان شناسی، دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سلمان فارسی کازرون.
مریم آذرنیوشان
گروه روان شناسی، دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سلمان فارسی کازرون.
آزاده پاستون
گروه روان شناسی، دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سلمان فارسی کازرون.
زهرا گل همیشه بهار
گروه روان شناسی، دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سلمان فارسی کازرون.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :