مقایسه تاثیر بازی های حرکتی هدفمند بر خودکارآمدی بدنی و لذت شرکت در فعالیت حرکتی در دختران و پسران پیش دبستانی

هدف: خودکارآمدی بدنی و لذت بخشی دو سازه مهم در نظریه­های انگیزشی فعالیت بدنی انسان می­باشند که در این تحقیق روی کودکان مورد مطالعه قرار گرفت. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر بازی­های حرکتی هدفمند بر خودکارآمدی بدنی و لذت شرکت در فعالیت حرکتی در دختران و پسران پیش­دبستانی انجام شد. روش ها: مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و تعداد ۴۲ کودک ۴ تا ۶ ساله در دو گروه بازی های حرکتی هدفمند (۱۰ پسر و ۱۰ دختر) و گروه فعالیت معمول (۱۰ پسر و ۱۲ دختر) انجام گرفت. شرکت کنندگان به روش داوطلبانه انتخاب و به شکل تصادفی در گروه­ها توزیع شدند. اطلاعات با استفاده از مقیاس خودکارآمدی بدنی و لذت بخشی از فعالیت بدنی کودکان استخراج شدند. نتایج: در پیش آزمون به شکل معنا­داری دختران هر دو گروه، خودکارآمدی بدنی و لذت بخشی کمتری نسبت به پسران داشتند. بعد از شش ماه مداخله تنها در گروه بازی­های حرکتی هدفمند افزایش معناداری در میانگین نمرات خودکارآمدی بدنی و لذت بخشی مشاهده شد اما همچنان در پس آزمون میانگین نمرات پسران بیشتر از دختران بود (۰۱/۰> P). نتیجه گیری: شرکت در کلاس بازی های حرکتی که به شکل هدفمند برای کودکان تدوین شده و توسط متخصصان اجرا می­شود، باعث افزایش خودکارآمدی بدنی و لذت بخشی در هر دو جنس می­شود اما صرفا این مداخله برای رفع اختلاف بین دختران و پسران کافی به نظر نمی رسد.

کلیدواژه ها:

انگیزه ، بازی کودک ، دختران و پسران ، مهارت های حرکتی