رابطه خودکارآمدی با یادگیری خودتنظیمی درآموزش مجازی دانشجویان در دوران همه گیری کووید ۱۹

مقدمه: در دوران همه گیری کووید-۱۹، استفاده از آموزش از راه دور در مراکز دانشگاهی آزاد اسلامی رشد ویژه ای یافت و بکارگیری این سیستم آموزشی در دانشجویان این مراکز، جدید محسوب شده و با تبعاتی تحصیلی نیز همراه بود. لذا بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودکارآمدی با یادگیری خودتنظیمی در آموزش مجازی دانشجویان در دوران همه گیری کووید ۱۹ انجام گردید. روش کار: این مطالعه با روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری، کلیه دانشجویان پرستاری و مامایی دانشکده های پرستاری مامایی دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران به تعداد ۱۲۴۸ نفر بود که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای طبق جدول کرجسی و مورگان ۲۹۷ نفر (مامایی= ۱۲۵نفر و پرستاری= ۱۷۲ نفر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه های راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ ودیگروت (۱۹۹۰) با ۴۷ گویه و خودکارآمدی عمومی شرر (۱۹۸۲) با ۱۷ گویه بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار و نیز از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. کلیه مباحث آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ورژن۲۳ و سطح معنی داری (۰۵/۰>α) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی و ابعاد آن (تلاش، پشتکار و ابتکار) با یادگیری خودتنظیمی (۰۰۱/۰>p) و ابعاد آن (جهت گیری درونی هدف (۰۰۱/۰ >p)، ارزش تکلیف (۰۰۱/۰ >p) و تفکر انتقادی (۰۰۱/۰ >p)) در دوره های آنلاین رابطه معنادار مثبت (مستقیم) وجود دارد. نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که با افزایش خودکارآمدی سطح یادگیری خودتنظیمی در دانشجویان پرستاری و مامایی افزایش می یابد لذا یکی از شیوه ها و روش های موثر در افزایش میزان یادگیری خودتنظیمی دانشجویان در دوره های آنلاین، توجه و تمرکز بر میزان خودکارآمدی آنان است.

کلیدواژه ها:

Self-Regulated Learning ، Self-Efficacy ، Online Education ، Covid-۱۹ ، Students ، Nursing and Midwifery. ، یادگیری خود تنظیمی ، خودکارآمدی ، آموزش آنلاین ، کووید ۱۹ ، دانشجویان ، پرستاری و مامایی.