اثر محیط فیزیکی بر تمیزی اتاق عمل: مطالعه مروری

مقدمه: حفظ میزان تمیزی در محیط بیمارستان ها و فضاهای درمانی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ به گونه ای که می تواند منجر به کاهش عفونت بیمارستانی و حفظ و ارتقای سلامت بیماران و کارکنان شود. با توجه به کمبود تحقیقات صورت گرفته در زمینه برقراری ارتباط بین ویژگی های محیطی و فضای فیزیکی ساخته شده با کنترل عفونت ها در فضاهای درمانی، مطالعه حاضر با هدف بررسی تمیزی اتاق عمل با استفاده از ویژگی های فیزیکی فضا انجام شد و به تدوین راهکارهایی برای تعریف ویژگی های اتاق عمل با در نظرگرفتن تاثیر این ویژگی ها بر میزان تمیزی آن پرداخت. روش ها: این پژوهش از نوع مروری سیستماتیک بود که در سال ۱۳۹۶ انجام گردید و کلید واژه های «اتاق عمل، اتاق تمیز، ویژگی های محیط فیزیکی و کنترل عفونت و عفونت بیمارستانی» در پایگاه های اطلاعاتیISI، PubMed، ScienceDirect، SID، CIVILICA، Irandoc و Magiran و سازمان هایی مانند World Health Organization (WHO)، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (Center for Disease Control and Prevention یا CDC)، American Institute of Architects (AIA)، American Society of Heating, Refrigerating and Air-Conditioning Engineers (ASHRAE) و International Health Facility Guidelines (IHFG) مورد جستجو قرار گرفت. پژوهش های انجام شده داخلی و خارجی در بازه زمانی سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ به دو زبان فارسی و انگلیسی مورد نظر بود. یافته ها: عواملی همچون تسهیلات شستشو و بهداشت دست، مشخص کردن فرایند و گردش کار، تعیین و تفکیک حوزه های عملکردی، تهویه مطبوع و مصالح نهایی مورد استفاده در سطوح، در میزان تمیزی اتاق عمل نقشی حیاتی را ایفا می کند. نتیجه گیری: توجه به عوامل محیطی موثر در تمیزی فضاهای درمانی از ابتدای فرایند طراحی به منظور کاهش عفونت های بیمارستانی، ضروری به نظر می رسد.