بررسی اثر مکمل یاری سلنیوم در هموستاز گلوکز و پروفایل لیپیدی زنان مبتلا به سندرم متابولیک: کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور، کنترل شده با دارونما
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات نظام سلامت، دوره: 16، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 109
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HSR-16-4_004
تاریخ نمایه سازی: 28 خرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: سندرم متابولیک مجموعه ای از اختلالات شامل چاقی شکمی، عدم تحمل گلوکز، پرفشاری خون، بالا بودن تری گلیسرید (Triglyceride یا TG) و پایین بودن
High-density lipoprotein-cholesterol (HDL-c) می باشد که خطر ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی و دیابت نوع ۲ را افزایش می دهد. به تازگی مشخص شده است که سلنیوم می تواند در متابولیسم کربوهیدرات و چربی ها موثر باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر مکمل یاری سلنیوم در هموستاز گلوکز و پروفایل لیپیدی زنان مبتلا به سندرم متابولیک انجام شد.
روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور بود و بر روی ۷۰ نفر از زنان مبتلا به سندرم متابولیک در گروه سنی ۲۰ تا ۴۹ سال انجام گرفت. شرکت کنندگان به شکل تصادفی به دو گروه دریافت کننده سلنیوم و دارونما (هر گروه ۳۵ نفر) تقسیم شدند و به مدت ۸ هفته، روزانه ۲۰۰ میکروگرم مکمل سلنیوم یا دارونما دریافت نمودند. نمونه خون ناشتا در ابتدای تحقیق و ۸ هفته بعد از مکمل یاری جهت بررسی میزان قند خون ناشتا (Fasting blood sugar یا FBS)، انسولین ناشتا و لیپیدهای سرم گرفته شد.
یافته ها: پس از ۸ هفته مداخله در دو گروه شرکت کننده، تفاوت معنی داری در هیچ یک از متغیرهای مورد بررسی شامل FBS، انسولین، شاخص مقاومت انسولین
(Homeostasis model of assessment-insulin resistance یا HOMA-IR)، شاخص حساسیت انسولین (Quantitative insulin sensitivity check index یا QUICKI)، TG، کلسترول توتال (Total cholesterol یا TC)، HDL-c و Low density lipoprotein-cholesterol (LDL-c) مشاهده نگردید.
نتیجه گیری: مکمل یاری ۲۰۰ میکروگرم سلنیوم به مدت ۸ هفته، تاثیری بر شاخص های هموستاز گلوکز و پروفایل لیپیدی شرکت کنندگان مبتلا به سندرم متابولیک ندارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زینب ملک پور شهرکی
MSc Student, Student Research Committee AND Department of Health Sciences in Nutrition, School of Nutrition and Food Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
محمد رضا مراثی
Professor, Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
محمد حسن انتظاری
Associate Professor, Department of Clinical Nutrition, School of Nutrition and Food Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :