بررسی پتانسیل القای آپوپتوزیس ترکیبات سنتزی مشتق از سورافنیب در سلول های سرطانی پستان

هدف: سرطان از جمله مهمترین بیماری­های قرن حاضر است که افراد بسیاری در سراسر جهان به آن مبتلا می­باشند و ضمن افزایش شیوع این بیماری، هنوز درمان مناسبی برای آن پیدا نشده است. در این بین سرطان پستان شایع­ترین سرطان و همچنین علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان در سراسر جهان است. محققان بدنبال یافتن راهکارهای درمانی سرطان، ترکیبات دارویی بسیاری را علیه سرطان­های مختلف سنتز کرده و اثرات آ­نها را مورد مطالعه قرار می­دهند. سورافنیب یک مهار کننده­ی اوره مولتی­کیناز است که موجب القای آپوپتوزیس و مهار آنژیوژنز و تکثیر سلول­های سرطانی می­گردد. همچنین آزمایشاتی جهت بررسی عملکرد آن در درمان سایر سرطان­ها نیز انجام شده است. مشتقاتی از سورافنیب نیز سنتز شده و مورد بررسی قرار گرفته­اند. در تحقیق حاضر اثر ضد سرطانی یکی از مشتقات سورافنیب به نام (۲E,۲´E)-۲,۲´-(۱,۴-فنیلن­بیس (متانیلیدن)بیس(N-(۴-کلرو-۳-(تری­فلوروم اتیل)فنیل)هیدرازین کربوکسامید) که به اختصار SO-D-۳ نامیده شد، علیه سه رده­ی سلولی سرطان پستان مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش­ها: سه رده­ی سلولی سرطان پستان شامل MCF۷، ۴T۱ و MDA تهیه شده و در محیط کشت RMPI کشت داده شدند. سلول­ها با غلظت­های ۲۵/۳۱، ۵/۶۲، ۱۲۵، ۲۵۰، ۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ میکرومولار از SO-D-۳ تیمار شدند و میزان زنده­مانی آن­ها با استفاده از تست MTT طی زمان­های ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت. القای آپوپتوز توسط SO-D-۳ در سلول­های سرطانی مورد مطالعه، از طریق فلوسایتومتری بررسی گردید. همچنین سطح پروتئین­های Hsp۷۰ و Casp۸ به‫عنوان پروتئین­های دخیل در آپوپتوز با استفاده از روش وسترن بلات مطالعه شد. نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS از نظر آماری تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: نتایج حاصل از تست MTT نشان داد که تیمار سلول­های سرطانی به‫طور معنی‫داری موجب کاهش زنده­مانی این سلول­ها نسبت به شاهد می‫شود. میزان IC۵۰ برای سلول­های MDA-MB-۲۳۱ به‫طور قابل توجهی کمتر از سلول­های MCF۷ و ۴T۱ در ۲۴ ساعت بود (۴/۱۵۷ میکرومولار برای MDA-MB-۲۳۱ در مقایسه با ۸/۸۴۳ میکرومولار برای MCF۷ و ۱۲۱۲ میکرومولار برای ۴T۱). با این حال، تفاوت با افزایش زمان تیمار کاهش یافت (۴۷/۷۷ میکرومولار و ۳۸/۲۳ میکرومولار برای MDA-MB-۲۳۱، ۳/۱۰۷ میکرومولار و ۶۹/۳۶ میکرومولار برای MCF۷، و ۶۳/۸۳ میکرومولار و ۵۸/۱۶ میکرومولار برای ۴T۱ به‫ترتیب در ۴۸ ساعت و ۷۲ ساعت). آنالیز فلوسایتومتری نشان داد که در سلول­های تیمار شده با SO-D-۳، سلول­های آپوپتوتیک افزایش معناداری پیدا کرده بودند. بررسی سطح پروتئین­ها با استفاده از تکنیک وسترن بلات نیز نشان داد که پروتئین HSP۷۰ در سلول­های MCF۷ و ۴T۱ کاهش معناداری داشته است. از طرفی در سلول­های ۴T۱ و MDA سطح پروتئین Casp۸ به طور معناداری افزایش یافته بود.نتیجه­گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که SO-D-۳ می­تواند به‫طور وابسته به‫زمان موجب مرگ سلول‫های سرطانی پستان شود. آزمایش‫های بعدی نیز نشان داد که SO-D-۳ این عمل را از طریق القای آپوپتوز اعمال می­کند. بنابراین با توجه به نتایج حاصل از تحقیق حاضر، می­توان SO-D-۳ را به‫عنوان یک ترکیب دارای خاصیت ضد سرطانی بالقوه معرفی نمود که قادر است با کاهش Hsp۷۰ و تغییر بیان Casp۸ دخیل در مسیر خارجی آپوپتوزیس، موجب مرگ سلول­های سرطانی پستان شود.

کلیدواژه ها:

پروتئین HSP۷۰ ، سورافنیب ، کاسپاز ۸ ، مسیر خارجی آپوپتوزیس