مقایسه ی تحلیلی انواع روش های تدریس سنتی و روش های نوین در آموزش و پرورش و مزایا و معایب آنها

در سیستم سنتی آموزش، تعلیم و تربیت عبارت بود از انتقال اطلاعات و دانش و معلومات از ذهن معلم و مربی به ذهن دانش آموز یا متربی. این سیستم اصطلاحا معلم محور است و در آن نقش اساسی و محوری را ایفا می کند. شیوه چیدمان پشت سر هم صندلیها در کلاس نشانگر آن است که همه باید به معلم توجه کنند و تحت اوامر او باشند. در این سیستم معمولا روش تدریس سخنرانی بدون هیچگونه بحث و تبادل نظر و فعالیت یادگیرنده اعمال می گردد. اصطلاح تدریس، اگرچه در متون علوم تربیتی مفهومی آشنا به نظر می رسد، اکثر معلمان و مجریان برنامه های درسی با معنی و ماهیت درست آن آشنایی دارند. برداشتهای مختلف معلمان از مفهوم تدریس می تواند در نگرش آنان نسبت به دانش آموزان و نحوه کار کردن با آنها تاثیر مثبت یا منفی بر جای گذارد.برداشت چندگانه از مفهوم تدریس می تواند دلایل مختلفی داشته باشد؛ از مهمترین آنها ضعف دانش پایه و اختلاف در ترجمه و برداشت نادرست معلمان از دیدگاه های مختلف تربیتی است. گاهی آشفتگی و اغتشاش در درک مفاهیم تربیتی به حدی است که بسیاری از کارشناسان، معلمان و دانشجویان این رشته مفاهیمی چون پرورش، آموزش، تدریس و حرفه آموزی را یکی تصور می کنند و به جای هم بکار می برند. این مفاهیم اگرچه ممکن است در برخی جهات وجوه مشترک و در هم تنیده داشته باشند، اصولا مفاهیم مستقلی هستند و معنای خاص خود را دارند.

کلیدواژه ها:

تدریس ، سنتی ، نوین ، مزایا ، معایب ، سیستم آموزش ، تعلیم و تربیت