مطالعه تاثیر اعتیاد به کار بر ابعاد سلامتی عمومی با نقش میانجیگری کیفیت زندگی کاری در کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی

اعتیاد به کار در بسیاری از موارد به اشتباه در مورد افراد پرانرژی و پرکار استفاده می شود که تنها تفاوت آنها با یکدیگر در نحوه برنامه ریزی در امور زندگی و شغلی است. هدف از این پژوهش تاثیر اعتیاد به کار بر ابعاد سلامتی عمومی با نقش میانجیگری کیفیت زندگی کاری در کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی است. ۲۲۵ شرکت کننده به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های اعتیاد به کار اسپنس و رابینز (۱۹۹۲)، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون (۱۹۷۳) و پرسشنامه سلامت عمومی GHQ (۱۹۹۶) است که پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی کاری (۴۹/۰- =r) و همچنین بین اعتیاد به کار با سلامت عمومی (۵۱/۰- =r) ارتباط منفی و معنی داری وجود دارد (۰۱/۰P<). نتایج معادلات ساختاری نشان داد که بیشترین میزان اثر مربوط به ارتباط اعتیاد به کار و کیفیت زندگی کاری کارکنان بود (۵۲ درصد). کیفیت زندگی کاری نیز با ۱۵ درصد بر سلامت عمومی کارکنان تاثیر داشت. اعتیاد به کار می تواند بر کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی کارکنان تاثیر منفی بگذارد لذا مدیران با می توانند با شناسائی کارکنان معتاد به کار، برنامه های متنوعی برای توسعه کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی آنها فراهم آورند چرا که ارتقای کیفیت زندگی کاری و افزایش سلامت عمومی باعث حضور مستمر کارکنان شده و در نتیجه باعث بهره وری بیشتر کارکنان می گردد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به کار ، سلامت عمومی ، کیفیت زندگی ، کارکنان