تحلیل موانع و توانمندسازهای هماهنگی عملیات لجستیک در زنجیره تامین بشردوستانه

یکی از موارد مهم جهت بهبود بهرهوری در عملیات لجستیک امداد بشردوستانه، ایجاد هماهنگی بین بازیگران و ذینفعان متعدد میباشد. این تحقیق در همین راستا و با هدف شناسایی عوامل موثر بر ایجاد هماهنگی در زنجیره تامین بشردوستانه و ارائه راهکارهای مناسب صورت گرفته است. بدین منظور از تکنیکهای نقشه شناختی فازی، مدلسازی معادلات ساختاری و تحلیل اهمیت- عملکرد استفاده شد.بررسی ادبیات موضوع و مصاحبه با خبرگان و مسئولان، منجر به شناسایی ۱۸ عامل اثرگذار بر ایجاد هماهنگی در زنجیره تامین بشردوستانه شده است که در پنج دسته عوامل استراتژیک، زیرساختی، فرهنگی، فرآیندی و منابع مالی و غیرمالی قرار گرفتند. تحلیل عوامل با استفاده از نقشه شناختی فازی نشان داد که انسجام فرهنگی و همکاری بین بازیگران به عنوان محوریترین عنصر شناسایی گردید. همچنین ترسیم مدل ساختاری تفسیری عوامل اصلی نشان داد که عوامل استراتژیک، زیرساختی و فرهنگی در سطح پایه قرار گرفتند. بعلاوه در این تحقیق از تحلیل اهمیت- عملکرد نیز استفاده شد، که نتایج نشان داد جهت دستیابی بهتر به هماهنگی در عملیات امدادرسانی میبایست برنامهریزی بلندمدت، ارائه آموزشهای کارآمد، موثر و برنامهریزی شده و همچنین یادگیری متقابل، مورد توجه قرار گیرد. یک ملاحظه کاربردی بالقوه اینست که بازیگران دگیر امداد رسانی، از مکانیزم های ارائه شده همچون برنامه ریزی عملیاتی و استراتژیک استفاده میکنند و همچنین ملاحظه اجتماعی مهم اینست که با ایجاد اعتماد و در نظر گرفتن ملاحظات فرهنگی میتوان به هماهنگی بهتر بازیگران در امدادرسانی بحران کمک نمود.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین بشردوستانه ، هماهنگی ، نقشه شناختی فازی ، مدل ساختاری تفسیری ، تحلیل اهمیت- عملکرد