ایجاد فضاهای عمومی شهری تحقق پایداری اجتماعی

انسان موجودی اجتماعی آفریده شده و برای رسیدن به نیازهای جسمانی و روانی خود ناچار به تعامل با افراد دیگر است. دسته ای از فعالیتها که در فضای شهری رخ می دهد، فعالیتهای اجتماعی هستند که بسته به ویژگیهای فضای شهری طیف گسترده ای از روابط متقابل افراد را دربرمی گیرد. یکی از معضلات عمده شهرسازی امروز، درگیر بودن مدیریت شهری با مسائل جاری و مقطعی، به دلیل محدودیت های فراوان زیرساختی و اقتصادی است که موجب غفلت از پیاده سازی متناسب زندگی اجتماعی در شهرها شده است. نگاه به فضاهای عمومی شهری, به عنوان یک ضرورت اساسی در برنامه های توسعه شهری حکایت از باز تولید این فضاها در تقویت وجهه فرهنگی/ اجتماعی شهر دارد. فضای شهری در ادبیات تخصصی شهرسازی، مکان تبلور حیات مدنی شهر است، بدین معنا که در صورت حذف فضاهای شهری و همگانی، عملا شهر تبدیل به یک مجموعه خوابگاهی می شود که قرار نیست مطالبات، تبادلات و تعاملات اجتماعی در آن اتفاق بیفتد. نتایج نشان می دهد فضاهای عمومی شهری، ضرورتی اساسی در برنامه های توسعه شهری یافته اند که این امر حکایت از نقش این فضاها در تقویت وجهه فرهنگی- اجتماعی شهر دارد. فضاهای عمومی عرصه تجلی روابط اجتماعی است. اینگونه فضاها در مقیاس شهری به عنوان عرصه نمایاندن و رویت پذیر شدن ذهنیت اجتماعی جدید اهمیت ویژه ای دارند. هرچقدر فضاهای شهری سرزنده و کامل تر وجود داشته باشد تا شهروندان بخشی از زندگی اجتماعی خود را در فضاهای رسمی عمومی بگذرانند، شهری با هویت تر، سرزنده تر و آرمانی تر خواهیم داشت.

کلیدواژه ها:

فضاهای عمومی