بررسی اثرات اکسیژن درمانی هدفمند بر پیامدهای بهبودی بیماران مبتلا به کووید-۱۹ با بکارگیری تجارب و ظرفیت های یک بیمارستان نظامی: یک کارآزمایی بالینی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 138

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MILIT-25-1_007

تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: اکسیژن ­درمانی از موضوعات مهم درمان حمایتی در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر اکسیژن ­درمانی هدفمند بر پیامدهای بهبودی بیماران مبتلا به کووید-۱۹ در یک بیمارستان منتخب نظامی تهران در سال ۱۴۰۰ انجام شد.روش ها: یک مطالعه کارآزمایی بالینی یک سو کور دارای گروه کنترل و مداخله بر روی بیماران مبتلا به کووید-۱۹ بستری شده در بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) از ۵ مهر تا ۳۰ آبان ۱۴۰۰ انجام گرفت. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده و حجم نمونه ۴۰ نفر در هر دو گروه محاسبه گردید. جمع ­آوری داده ها بر اساس چک لیستی که شامل متغیرهای (تنگی نفس، تست احتباس تنفس، تست شش دقیقه راه رفتن، تست های آزمایشگاهی (Troponin، CDK، LDH)، درد قفسه سینه، شاخص­ های همودینامیک (فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، ضربان قلب، تعداد تنفس) در بازه زمانی پذیرش، ۲۴ ساعت بعد از بستری و زمان ترخیص اندازه ­گیری شد. تحلیل داده ها به روش قبل و بعد با استفاده از نرم ­افزار آماری SPSS نسخه ۲۵ در سطح اطمینان ۹۵ درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد تفاوت معناداری بین پیامدهای تنگی نفس، فشارخون سیستولیک، درد قفسه سینه، تست شش دقیقه راه رفتن وجو دارد (۰/۰۵>P). همچنین بین گروه های مداخله و کنترل، در زمان پذیرش، تفاوت معناداری از نظر سطح سرمی  LDH و CPK وجود نداشته است. اما تفاوت معناداری از نظر سطح سرمی Tropinin مشاهده گردید (۰/۰۵>P).نتیجه گیری: اکسیژن­ درمانی هدفمند به عنوان یک راهبرد حمایتی برای بهبود اکسیژن­ رسانی در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ و کاهش پیامدهای این بیماری موثر بوده است. با توجه به نیاز فعلی به درمان حمایتی اضافی برای بهبود اکسیژن­ رسانی، اکسیژن ­درمانی هدفمند به عنوان یک درمان حمایتی پزشکی جدید در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ توصیه می گردد.

نویسندگان

مجتبی فردوسی

دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

یاسر سعید

مرکز تحقیقات تروما، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

محمد جواد بهزادنیا

مرکز تحقیقات تروما، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

اسماعیل حیدرانلو

مرکز تحقیقات تروما، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

محمد مهدی سالاری

مرکز تحقیقات سلامت، موسسه سبک زندگی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران