بررسی کیفیت زندگی کاری اعضای هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز بر اساس مؤلفه های سازمان یادگیرنده پیترسنگه در سال تحصیلی 1388-89

هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری اعضای هیئت علمی دانشگاه شهید چمران با مؤلفه های سازمان یادگیرنده پیتر سنکه است. روش تحقیق توصیف و از نوع همبستگی است. جامعه آماری آن شامل کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه شهید چمران در سال تحصیلی 89-88 می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 200 نفر از 512 نفر بر اساس جدول حجم نمونه مورگان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه بود. برای این منظور از دو پرسشنامه کیفیت زندگی کاری (با آلفای کرونباخ 0/88) که توسط میرسپاسی طراحی شده بود و پرسشنامه سازمان یادگیرنده (با آلفای کرونباخ 0/86) که محقق ساخته و مبنای آن پرسشنامه دمیرچلی (1381) بود، استفاده شد. همچنین از لحاظ روایی محتوایی و صوری هر دو پرسشنامه به تأیید 5 تن از اساتید گروه رسیدند. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی، آزمون T، تحلیل رگرسیون چند متغیره به دو روش Enter و Stepwise، آزمون تعقیبی توکی) صورت گرفت. یافته های پژوهش نشان داد بین کیفیت زندگی کاری اعضای هیئت علمی با کاربست مؤلفه های سازمان یادگیرنده رابطه معنا دار مثبت وجود دارد. همچنین کیفیت زندگی کاری و میزان کاربست مؤلفه های سازمان یادگیرنده نیز بالاتر از حد متوسط اریابی گردیدند. یافته ها نشان می دهد کیفیت زندگی کاری اعضای هیئت علمی دانشگاه شهید چمران بی از هر چیزی متأثر از قابلیت شخصی است و آرمان مشترک کمترین تأثیر را در این زمینه دارد. کیفیت زندگی کاری در دانشکده کشاورزی و در بین اعضای هیئت علمی با سابقه زیر 5 سال بیشتر از بقیه و میزان کاربست مؤلفه های سازمان یادگیرنده در دانشکده کشاورزی و علوم انسانی بیشتر ارزیابی گردید.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی کاری ، سازمان یادگیرنده ، تسلط فردی ، مدل ذهنی ، آرمان مشترک ، یادگیری تیمی ، تفکر سیستمی ، اعضای هیئت علمی