تدوین شاخص های سنجش تعارضات کاربری اراضی دریا و ساحل با رویکردبرنامه ریزی فضایی دریایی MSP در مناطق ساحلی استان بوشهر

منطقه ساحلی فضایی اشتراکی از دو قلمرو خشکی و دریا است. این محیط، محیطی پویا، متغیر و متنوع است که تحتتاثیر فرآیندهای اقلیمی، دریایی و انسانی قرار دارد. در دریای استان بوشهر وجود میادین عظیم نفت و گاز، گونه های زیستیگیاهی و جانوری مختلف و نادر، دسترسی کارخانجات و صنایع به آب فراوان و غیره، نشان دهنده امکانات و قابلیت هایفراوان این منطقه است اما از طرفی نیز با افزایش تقاضاها و بهره برداری های نادرست از این منابع، موجب به خطر افتادنمحیط زیست شده است. در این تحقیق با بررسی و تحلیل توانایی ها و تعارضات مناطق ساحلی استان بوشهر و با استفاده ازبرنامه ریزی فضایی دریایی سعی به تهیه شاخص هایی در حوزه MSP شده است. این شاخص ها از طریق ماتریس تعارضاتکاربری ها مورد تحلیل قرار گرفته و نقشه های تعارضات کاربری های دریایی در محیط GIS تولید گردیده است. در نهایتراهکارهایی مناسب از کاربری اراضی جهت توسعه و بهینه سازی پتانسیل های مناطق ساحلی و تعادل بخشی میان فعالیتها و محیط زیست مناطق ساحلی در استان بوشهر ارائه گردیده است. ازجمله راهکارهای ارائه شده در این تحقیق میتوانبه قانونمند کردن شیوه بهره برداری، استقرار فعالیت ها در مناطق ساحلی همراه با ایجاد بسترهای حقوقی لازم و نیز توسعهو استقرار فعالیت های صنعتی مبتنی بر ذخایر و معادن موجود نفت و گاز متناسب با توان محیط های دریایی اشاره نمود.