بهبود دقت محاسبات در تعیین موقعیت فضایی (Spatial Locating)ساختارهای زمین شناسی مدفون، با مقیدسازی روش تخمین عمق اویلر- واهم آمیخت ۳ بعدی بوسیله ترکیب مشتقات زاویه تیلت (Tilt)

فیلترهای مشتقات افقی و قائم زاویه کجی به طور گسترده ای، با نماد های (TDR) و (TDX) برای تفسیر داده های مغناطیسی استفاده می شوند. ما از ترکیب این فیلترها بصورت TDR-TDX و TDR+TDX که بر مبانی خواص توابع مثلثاتی وتعاریف اولیه هریک از این دو فیلتربرای طراحی یک لایه مقید کننده استفاده می کنیم که پنجره داده متحرک دی کانوولشن اویلر را مقید به انجام عملیات داده برداری وسایر محاسبات لازم فقط بر روی این نقاط مشخص شده در لایه مقید کننده(Constraining Mask) می کند. فیلتر TDR-TDX پیک های تیزی بالای مراکز منابع تولید می کند، در حالی که فیلتر TDR+TDX باعث ایجاد پهنه مسطح انومالی بر روی آن ها می شود. با توجه به رویکرد روش های قبلی که از فیلتر لاپلاسین یا سیگنال تحلیلی برای محدود کردن حرکت داده برداری پنجره دی کانوولوشن اویلر استفاده می کنند، ما راه حل هایی را برای پنجره های متمرکز در نقاطی که (۱) دارای مقادیر مثبت TDR-TDX هستند، و (۲) در فلات TDR-TDX موجود می باشند، محاسبه می کنیم. استفاده از هر دو معیار ضمن کاهش تعداد موارد نادرست، انتخاب نقاط مربوط به منبع را بهبود می بخشد. روش بیان شده در مدل های مصنوعی متفاوت با ویژگی های متفاوت فیزیکی بصورت عاری از نویز و هم بصورت الوده به نویز گوسی شکل و همچنین بر روی داده های مغناطیس هوابرد یکی از زون های مهم ایران هم از لحاظ ساختاری وهم از نظر فعالیت های ماگمایی مورد ازمایش قرار دادیم. نتایج حاصل از این آزمایش ها نشان می دهند که استفاده از یک لایه فیلتر مقید کننده ی پنجره داده برداری در فرایند تخمین عمق دیکانوولوشن اویلر که مبتنی برترکیب گرادیان های قائم وافقی زاویه کجی میباشد ، راه حل های تولید شده در فرایند تخمین عمق اویلر را ،نسبت به دی کانوولوشن اویلر معمولی وهمچنین نسبت به روش ANEUL، دارای تراکم و پیوستگی بسیار بالاتر ،تشخیص دقیق تر مکان قرارگیری منابع مولد آنومالی های میدان پتانسیل و همچنین یکی دیگر از ویژگی های مهم این روش حساسیت کمتر به نوفه ها دارند.

کلیدواژه ها:

روش های میدان پتانسیل ، دی کانوولوشن اویلر ، مشتق زاویه تیلت ، بی هنجاری مغناطیسی