کاربرد لیزرو پرتوپزشکی در پزشکی

لیزر درمانی یا لیزرتراپی از حدود دهه ۱۹۶۰ میلادی در پزشکی برای بیماران استفاده می شود. در این روش از نوعی لیزر به نام لیزر سرد یا کم توان استفاده می شود. اخیرا به مدد فن آوری های نوین، لیزرهای پرتوان که کارایی بالاتری از لیزرهای سرد دارند در حیطه درمان های پزشکی معرفی شده است. لیزر یک تکنولوژی جدایی ناپذیر از دنیای مدرن امروز است. همه ما، بصورت محسوس یا نامحسوس در زندگی روزمره با لیزر سر و کار داریم. اما لیزر درمانی چیست؟ چه کاربردهایی دارد و تفاوت آن با نور معمولی چیست؟ لیزر (Laser) مخفف این عبارت است ” light amplification by stimulated emission of radiation “. به بیان دیگر لیزر دستگاهی است که تقویت نور ناشی از گسیل القایی را انجام می دهد. اتم ها و مولکول ها به طور طبیعی در زمان ها و جهات و فازهای تصادفی نور گسیل می کنند. دستگاه لیزر میتواند این امواج گسیل شده نور را بصورت موازی و کاملا هم جهت درآورد. فرایند تقویت نور در یک لیزر، با نور بسیار ضعیف شروع می شود و آنقدر انرژی به موج نور اضافه می شود تا در نهایت یک موج نور متمرکز و قوی شکل بگیرد. در واقع تفاوت لیزر با نور معمولی در همین هم جهت بودن پرتوها نهفته است.اولین بار آلبرت انشتین نظریه ی کوانتومی نور را در سال ۱۹۰۵ ابداع و منتشر کرد. چندین سال بعد گوردون گولد وتئودور میمن اولین لیزر را ساختند. بعد از آن لیزر به طور گسترده وارد صنعت شد. از اوایل قرن بیستم اثرات درمانی نور مورد توجه قرار گرفت و بعدها لیزر نیز وارد تکنولوژی های درمانی شد.

کلیدواژه ها:

لیزر ، امواج مغناطیسی ، نور ، گسیل القایی ، پرتوان و کم توان