طراحی و اجرای برنامه تماس زودرس با بیمار و بررسی اثر آن بر مفهوم همدلی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 103

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MUQ-16-11_003

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: همدلی از مفاهیم بسیار مهم در امر مراقبت و درمان است. این مطالعه با هدف طراحی و اجرای برنامه تماس زودرس با بیمار و بررسی اثر آن بر مفهوم همدلی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به روش مداخله ای انجام شد. ۶۴ نفر از دانشجویان در مقطع فیزیوپات به روش نمونه گیری به صورت دردسترس وارد مطالعه شدند. سپس به صورت تصادفی به ۲ گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه پرسش نامه همدلی جفرسون بود. ابتدا به هر ۲ گروه آزمایش و کنترل، پرسش نامه همدلی جفرسون داده شد. سپس در هر ۲ گروه (آزمایش-کنترل) آموزش همدلی با بیمار داده شد. در مرحله بعدی درگروه آزمایش، ۳ جلسه حضور در بخش های بیمارستانی ترتیب داده شد. در مرحله بعدی با استفاده از پرسش نامه های همدلی جفرسون میزان همدلی با بیماران مورد سنجش قرار گرفت. در مرحله آخر تمامی اطلاعات با نسخه ۲۲ نرم افزار SPSS و با آزمون های آماری کای دو و تی زوجی تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: قبل از مداخله بین ۲ گروه، نمره همدلی تفاوت آماری معناداری نداشت، اما در بعد از مدخله در گروه آزمایش، نمره همدلی ۳۲/۱۰±۰۴/۷۴ و در گروه کنترل، نمره همدلی ۱۴/۸±۳۱/۶۸ بود. بنابراین، تفاوت آماری معناداری بین نمره همدلی در بعد از مداخله بین گروه ها یافت شد. نمره همدلی قبل از مداخله ۵۶/۸±۰۶/۶۵ و بعد از مداخله این نمره به عدد ۷۲/۹±۳۵/۷۱ افزایش پیدا کرد. بین نمره قبل و بعد از مداخله تفاوت آماری معناداری یافت شد (۰۰۵>P). نتیجه گیری: تماس زودرس با محیط بالین قبل از شروع دوره کارآموزی باعث افزایش نمره همدلی در دانشجویان پزشکی می شود.

نویسندگان

سلیمان احمدی

Department of Medical Education, School of Medical, Education and Management, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

مژده واعظ زاده

Department of Medical Education, School of Medical, Education and Management, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

نرگس علیزاده

Department of Surgery, School of Medicine, Kamkar-Arabnia Hospital, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

محمد آقاعلی

Department of Family and Community Medicine, Neuroscience Research Center, School of Medicine, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

امین حبیبی

Department of Medical Education, School of Medical, Education and Management, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :