‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ بررسی علل پرخاشگری در دانش آموزان

وقتی انسان نمی تواند تعارضات روانی خود را به طور مستقیم حل کند در واقع کل وجود او در معرض خطر قرار می گیرد. برای رفع این خطر فرد به طور ناخودآگاه به مکانیسم های دفاعی متوسل می شود تا به کمک ان ها موجودیت خود را حفظ کند. توسل به مکانیسم های دفاعی تقریبا برای همه ی افراد پیش می آید و هر کس در زندگی روزمره خود به نحوی شکست ها، نگرانی ها و اضطراب های خود را به یاری همین مکانیسم ها ناچیز جلوه می دهد. بنابراین وجود ان ها برای سازگاری خود با محیط خود لازم است بعضی از ناکامی ها و دل نگرانی ها عمق زیادی ندارند و در نتیجه شخصیت فرد را به طور جدی تهدید نمی کنند اما برخی دیگر ریشه های بسیار عمیقی دارند و توسل به مکانیسم های دفاعی نیز کمتر موثر واقع می شود. اینجاست که رفتار فرد دگرگون می شود و به انواع بیماری های روانی تنی مبتلا می گردد. ناکامی برای فرد ناراحت کننده است بهترین راه برای مقابله با ناکامی ها این است که یا باید مانع را از بین برد و یا هدف را عوض کرد. گاهی فرد توانایی انجام هیچ یک از این دو مورد را پیدا نمی کند در این حالت می گویند که فرد به تعارض مبتلا شده است. همه ی انسان ها درطول زندگی خود بارها با ناکامی روبه رو می شوند بنابراین لازم است که کودکان نیز مزه ی ناکامی را بچشند آنچه مهم جلوه می کند این است که ناکامی باید متناسب با توانایی فرد ناکام شونده باشد. عکس العمل افراد در مقابل ناکامی بسیار متفاوت است زیراکه از یک طرف به شخصیت ان ها و از طرف دیگر به عوامل ناکام کننده بستگی دارد. اولین واکنش در مقابل ناکامی پرخاشگری است. پرخاشگری می تواند مستقیما خود مانع را هدف قرار دهد یا تغییر مسیر پیدا کند. می توان پرخاشگری را طوری تغییر مسیر داد که به نفع خود فرد و اجتماع باشد مثلا افراد را به ورزش بازی شطرنج، نقاشی و مجسمه سازی سوق داد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، نیاز خانواده ، جامعه.