شناسایی عوامل موثر بر وارونگی جوسازمانی با روش دلفی فازی، مورد مطالعه: سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 142
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPOM-11-2_010
تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1402
چکیده مقاله:
در دنیای رقابت، نیروی انسانی مهم ترین مزیت یک سازمان و عامل اصلی توسعه و افزایش عملکرد آن مجموعه، محسوب میشود. سازمان ها همواره در تلاش اند تا بهترین امکانات را برای دریافت حداکثر عملکرد و ایجاد اثربخشی، فراهم کنند. در برخی از سازمان ها علیرغم تلاش سازمان در جهت فراهم آوردن امکانات موردنیاز کارکنان، نه تنها عملکرد افزایش نمییابد؛ بلکه عکس آن اتفاق می افتد این پدیده که وارونگی جوسازمانی نام دارد، در سازمان ها در حال گسترش است. این پژوهش در تلاش است عوامل موثر بر ایجاد وارونگی جوسازمانی را شناسایی کند. پژوهش حاضر از نظر هدف توسعه ای و با توجه به نحوه گردآوری دادهها، توصیفی و از لحاظ روش، پیمایشی است؛ برای رسیدن به اهداف پژوهش از رویکرد کیفی استفاده شده است. با استفاده از روش دلفی فازی و نرمافزار Exell عوامل موثر بر وارونگی شناسایی شدهاند. روش نمونهگیری غیراحتمالی از نوع گلوله برفی بوده است. روایی پژوهش روایی محتواست؛ میزان اختلاف زیر ۲/۰ بین میانگین قطعی مرحله ۱ و ۲ و میزان بالای اجماع خبرگان در مورد عوامل موثر، تاییدکننده اعتبار عوامل مورد سنجش است. با توجه به اینکه این پژوهش برای توسعه یک تئوری جدید انجام گرفته، تلاش کردهایم با استفاده از دلفی فازی، از نظر خبرگان برای کاهش ابهام در مورد مولفه ها و عوامل استفاده کرده و اعتبار عوامل انتخاب شده را افزایش دهیم. نتایج به دست آمده، براساس نظر اعضای پنل دلفی نشان داده است که ابعاد اهداف، فناوری، محیط، ساختار سازمانی و ویژگی افراد بر وارونگی جوسازمانی تاثیرگذارند. براساس نتایج، از بین عوامل موثر، افزایش حسابنشده عوامل سخت افزاری سازمان به عنوان مهم ترین و قابل کنترل ترین عوامل موثر بر وارونگی جوسازمانی شناسایی شده است. پیشنهاد میشود، برای جلوگیری از وارونگی جوسازمانی، علاوه بر احراز صلاحیت و نظارت بر کارکنان، امکانات حساب شده و به افراد خاص تعلق گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسماء فقیهی
دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور تهران، ایران.
محمدعلی سرلک
استاد، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
رضا رسولی
استاد، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
سید علی اکبر احمدی
استاد، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :