نقش انرژی هوشمند در برقراری معماری پایدار و ارتقاع منظر شهری

معماری پایدار به عنوان یک سیستم مطرح است که علاوه بر داشتن مدیریت قوی در بهره برداری از منابع برای تامین نیاز مردم کیفیت شهر را حفظ نماید. در عمل، معماری پایدار نیاز به یکپارچگی اهداف اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی در سراسر بخش ها، مناطق، و حتی نسل ها دارد. بنابراین، معماری پایدار مستلزم از بین بردن فعالیت های پراکنده و جدا از هم است. شهرها همچون ارگانیسمی زنده و پویا هستند که در بستر تغییر و تحولات بسیاری قرار می گیرند، لذا نظریات و راهکارهای متفاوتی برای هدایت این تغییرات پیش بینی می شود تا شهر و زندگی انسانها در حال و آینده با مشکل مواجه نشود. در پاسخ به بحرانهای ایجاد شده رویکردها و مفاهیم جدیدی در حوزه های مختلف شهری مطرح می شود امروزه معماری پایدار به عنوان یکی از این رویکردها در تمامی ابعاد اجتماع مد نظر است برای حرکت در این مسیر و نیل به اهداف آن می بایست راهکارهایی اتخاذ شود. با توجه به اینکه در ده ه های اخیر تاکید بر انرژی هوشمند و شروع برنامه ریزی از این سطح در شهرها مطرح است. انرژی هوشمند به عنوان رویکردی جدید در شهرسازی طیفی کامل از برنامه ریزی و طراحی شهری تا معماری را در نظر می گیرد که اهمیت بررسی و تحلیل این الگو به دلیل تاثیر گذاری آن بر برنامه ریزی در تمام سطوح و در نظر گرفتن مسائل اقتصادی اجتماعی و زیست محیطی است ضمن آنکه اصول ارائه شده ی این نظریه در توسعه شهری، توسعه های جدید، توسعه های درونزای بافت اهمیت قابل توجهی دارد به نظر می رسد که اصول مطرح شده در این رویکرد رابطه تنگاتنگی با معیارهای پایداری داشته باشد.بطورکلی معماری پایدار شهری شامل مدیریت و برنامه ریزی است که زیرمجموعه ای از عناصر و عوامل دیگر را جهت رسیدن به اهداف شهری نوین در بر می گیرد. برای دستیابی به اهداف توسعه و معماری پایدار و با تکیه به ابعاد آن، استفاده از روش های قدیمی دیگر پاسخگو نیست از سویی دیگر پیشرفت روز افزون فناوری سبب ایجاد تغییراتی در زندگی جوامع شهری شده بود که به دنبال هماهنگی با این تغییرات، استفاده از فناوری های نوین همسو با توسعه پایدار، در تمامی علوم و زمینه ها پیشنهاد شد.در این میان علوم شهر سازی، طراحی شهری و معماری نیز از این قائده مستثنی نمی باشند.

کلیدواژه ها:

انرژی هوشمند ، معماری پایدار ، شهر نوین.