مطالعه شکل پذیری و کرنش پلاستیک تیر پیوند در یک اتصال جدید تیر به ستون به روش اجزای محدود

برای کنترل سازه ها در مقابل نیروهای ناشی از زلزله روشهای مختلفی ارائه شده است. استفاده از قاب با مهاربندی واگرا (EBF) ، قاب با مهاربندی همگرا (CBF) و (MRF) سیستمهای قاب خمشی متداولترین این روشها است. قاب با مهاربندی واگرا، در صورت طراحی مناسب، ضمن تامین سختی جانبی مناسب، دارای شکل پذیری و قابلیت جذب انرژی بالایی میباشد. اما این روش معایبی نیز دارد. به عنوان نمونه باید گفت به منظور فعال کردن تیرهای پیوند، نیاز به اتصالات صلب در قاب است. از دیگر معایب این سیستم میتوان به اعوجاج بیش از حد سقف در اثر تغییر شکلهای زیاد تیرهای پیوند اشاره کرد. اخیرا نوعی اتصال تیر به ستون توسط محققین ارائه شده که به نام اتصال جدید نامگذاری شده است. در تعریف جامع این اتصال میتوان عنوان کرد، اتصالی است که مانع اتصال مستقیم تیر پیوند به ستون میشود. یعنی ما بین تیر پیوند و ستون نوعی تضعیف شدگی ایجاد میکند که سبب شکنندگی زیاد در ناحیه اتصال و جلوگیری از تخریب تیر یا ستون از طریق افزودن یک بخش فیزیکی گاست پلیت مینماید. در این پژوهش به کمک شبیهسازی سه بعدی این اتصالات در یک قاب با مهاربندی واگرا، شکل پذیری تیر پیوند مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان میدهد در اتصال جدید، اتلاف انرژی به دلیل تغییر شکلهای غیر ارتجاعی اتصال بیشتر است. همچنین میزان انرژی پلاستیک بیشتری در تیر پیوند در اتصال جدید نسبت به اتصال ساده تلف میشود.

کلیدواژه ها:

شکل پذیری ، تیرپیوند ، منحنی هیسترزیس ، انرژی پلاستیک ، مهاربندی واگرا.