بررسی اثر ضد میکروبی و ضد سرطانی نانو ذره نقره پوشش دار شده با کتیوزان

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 187

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICNNA03_168

تاریخ نمایه سازی: 19 تیر 1402

چکیده مقاله:

در عصر امروز نانو ذرات رایج ترین عناصر در علم و فناوری نانو بوده و سنتز زیستی نانو ذرات نقره با استفاده از گیاهان یک روش سازگار با محیط زیست و همچنین مقرون به صرفه نسبت به روش های شیمیایی می باشد. هدف از این تحقیق بیوسنتز نانو ذرات نقره با استفاده از عصاره آبی فراسیون آبی با نام علمی Lycopus europaeus Lو بررسی خاصیت ضدباکتریایی و ضد سرطانی آن می باشد. در مطالعه حاضر، با توجه به این که یکی از نیازهای مبرم علم روز پزشکی ساخت حامل های دارویی با نیمه عمر بالاتر و عوارض جانبی کمتر می باشد که بدین منظور نانو ذرات را با پلیمر کیتوزان پوشش دار می کنیم. نانو ذرات به تنهایی یا به شکل کامپوزیت به عنوان عوامل ضد باکتری بالقوه در برابر باکتری های گرم مثبت و گرم منفی به طور گسترده گزارش شده اند، زیرا باعث تغییر فعالیت متابولیکی باکتری ها می شوند. بر همین اساس فعالیت ضدسرطانی نانوذرات سنتزی بر روی رده ی سلولی سرطان پستان (MCF-۷) با استفاده از سنجش رایج سمیت سلولی مواد زیستی به روش MTT در شرایط برون تنی مورد بررسی قرار گرفت. براساس بررسی های لازم بر خصوصیات فیزیکو شیمیایی نانوذرات سنتز شده در این پژوهش بر این آمدیم که به برسی خاصیت ضد میکروبی و ضد سرطانی نانوذرات بهمراه پلیمر نهایی پس از تهیه رقت های مختلفی از نانوذره نهایی به روش دیسک دیفیوژن علیه دو باکتری S.aureus (استافیلوکوکوس ارئوس) و E.coli (اشرشیا کلای) و همچنین علیه رده سلولی سرطان پستان (MCF-۷) در مقایسه با سلول های فیبروبلاست طبیعی موش (L۹۲۹) بپردازیم. براین اساس نتیجه فعالیت ضد باکتریایی نانوذرات اکسید نقره-کیتوزان بر روی باکتری E. coli در غلظت ۱۰mg/ml بیشترین تاثیر و در غلظت ۲/۵mg/ml کمترین تاثیر را نسبت به S.aureus نشان داد. نتایج تست ضد سرطانی نشان داد که نانوذرات منجر به مرگ درصد بالاتری از سلول ها پس از گذشت ۲۴ ساعت می شوند به گونه ای که در غلظت ۵۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر در رده سلولی سرطانی منجر به ۴۳ درصد کشندگی شده است که این میزان در رده سلولی نرمال به ۱۸ درصد کاهش یافته است. این یافته ها یک استراتژی جدید در راستای توسعه نانوحامل ها جهت درمان موثر و هدفمند سلول های سرطانی را ارائه می دهد.

نویسندگان

سیدامیرحسین محمدزاده حسینی مقری

گروه بیوتکنولوژی میکروبی، دانشکده بیوتکنولوژی، دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل، آمل، ایران

آیدا خلج

گروه بیوتکنولوژی میکروبی، دانشکده بیوتکنولوژی، دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل، آمل، ایران

مجتبی رنجبر

گروه بیوتکنولوژی میکروبی، دانشکده بیوتکنولوژی، دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل، آمل، ایران