مقایسه آراء مارتین هایدگر و سید حسن نصر در باب علم مدرن

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 146

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_KSIU-27-94_001

تاریخ نمایه سازی: 20 تیر 1402

چکیده مقاله:

هدف: هدف از انجام این پژوهش، مقایسه اندیشه هایدگر و نصر در باب علم مدرن بود. در راستای نیل به این هدف، نخست دیدگاه هایدگر در باب علم مدرن، واکاوی و به این امر اشاره شد که وی ماهیت فناوری در جهان مدرن را نه امری تکنیکال، بلکه امری متافیزیکی و مبتنی بر سوبژکتیویسم می‎داند. همچنین او در مصاف با سوبژکتیویسم مترتب بر علم مدرن، به تفکر هستی شناسانه مبتنی بر از میان برداشتن شکاف میان سوژه و ابژه روی آورده است. سپس در واکاوی دیدگاه نصر در باب علم مدرن، بر این امر تاکید شد که نزد وی، تنها راه مصون ماندن از هجوم امواج فناوری و علوم مدرن، گسست کامل از علم مدرن و بازگشت به سنت و علم قدسی است. در پایان پژوهش نیز به شباهتها و تفاوتهای میان هایدگر و نصر در باب علم مدرن اشاره شد. روش: روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی- مقایسه ای بود. یافته ها: اگر چه هایدگر نیز همچون نصر، عقلانیت فناورانه مترتب بر عالم مدرن را به مهمیز نقد کشید؛ اما او همانند نصر قصد وانهادن کامل علم مدرن و بازگشت به دوران قدیم را نداشت و روش شناسی او در مواجهه با علم مدرن، گسستی-پیوستی بود. نتیجه گیری: از نظر هایدگر، تنها راه مواجهه صحیح با فناوری و علم مدرن این است که ضمن استفاده صحیح و بهینه از دستاوردهای علمی و فناورانه می توان اسیر و خادم فناوری هم نشد. اما نصر بر خلاف هایدگر، رویکردی کاملا گسستی و سلبی در قبال علم و فناوری مدرن دارد. واقع امر این است که به دلیل عدم مخالفت دین مبین اسلام با برگرفتن علم و فناوری مدرن، رویکرد گسستی-پیوستی در مواجهه با علم و فناوری مدرن، راهکاری منطقی تر و کارامدتر در راستای مواجهه با علم مدرن به شمار می آید.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

حسین روحانی

هیات علمی علوم سیاسی دانشگاه اصفهان

رضا محمود اوغلی

دکترای علوم سیاسی، دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه محقق اردبیلی.

سید علی مرتضوی امامی زواره

دکترای علوم سیاسی، استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اراک