نمایش داستانی تاریخ در متن قرآن

قرآن کریم به عنوان یکی از مقدس ترین اسناد جهانی شناخته می شود که به تمام انسانیت تاریخ امم، تمدن ها، فرهنگ ها، شخصیت های جمعی و فردی را انتقال داده است. این کتاب با مواجهه با داده های تاریخی از آغاز خلقت تا طی دوران ها، اهمیت تاریخ شناسی خود را به دست می دهد. زیرا شامل پیروی داستانی از داستان های پیامبران، پادشاهان، سلاطین و شرایط مردم و جوامعی مانند فرعون، قارون، ذوالقرنین، عاد و ثمود است که ایده وجود و اثبات بر اعجاز آفریننده را تقویت کرده است. به همین دلیل، نص قرآنی به وسیله روایت تاریخی، مفاهیم رشادت، تذکر و احترام را به همراه دارد. علاوه بر این، به تشخیص مکانیزم ها و بحث با انکارکنندگان و مخالفان، می پردازد. نص قرآنی انسان را از محدودیت های مکان و زمان و محدوده محلی آزاد می کند و او را به فضاهای مختلفی می برد که در آنها بذر تفکر و تامل و بازتولید معنا کاشته می شود. "قطعا در داستان هایشان عبرتی است برای کسانی که عقل دارند؛ این (قرآن) حدیثی از نوعی نیست که افترا شده باشد، بلکه تصدیقی است بر آنچه پیش از این وجود داشته است و تفصیلی بر هرچیز و هدایت و رحمتی برای مردمی که ایمان می آورند." این مطالعه به منظور بحث درباره دروس تاریخ و نمادهای آن در نص قرآنی است، تا برجسته ترین هدف ها، ویژگی ها، الگوها و خروجی های این ترکیب نسقی بین روایت و تاریخ را بررسی کند.

کلیدواژه ها:

نمایش روایی ، داستان سرایی ، تاریخ ، روش شناسی روایت