بررسی اختلالات گفتاری در دانش آموزان مقطع دبستان

اختلالات گفتاری در دانش آموزان مقطع دبستان شامل مشکلاتی است که در تولید صوت، تلفظ، گفتار و فرآیندهای شنیداری بهوجود می آیند. این اختلالات می توانند از سنین کودکی شروع شده و در صورت عدم درمان مناسب، در دوران بزرگسالی نیز باقیبمانند، بنابراین تشخیص و درمان زودرس این اختلالات بسیار مهم است. بین اختلالات گفتاری در دانش آموزان مقطع دبستانمیتوان به اختلالات محافظتی، جهت گیری و فراشناختی، افسردگی و اضطراب، سوتی زبان، لکنت، اختلال گفتار روانشناختی واختلالات گفتاری ناشی از معوقیت ذهنی اشاره کرد. درمان این اختلالات معمولا شامل تمرینات حرکتی، تمرینات نفسی و روانی،تمرینات شنیداری و تمرینات گفتاری است. همچنین، همکاری والدین و معلمان در درمان اختلالات گفتاری دانش آموزان بسیارمهم است.هدف این مقاله بررسی اختلالات گفتاری در دانش آموزان مقطع ابتدایی است.طبق بررسی لکنت زبان شایع ترین اختلالگفتاری در دانش آموزان بوده است و دو زبانگی در ایجاد اختلالات زبانی کودکان تاثیری نداشته است همچنین لکنت زبان در نمونهمورد مطالعه ریشه ارثی ندارد و ترس و اضطراب نیز در ایجاد اختلال زبان کمترین نقش را دارد. در این مقاله، به بررسی اختلالاتگفتاری در دانش آموزان مقطع دبستان پرداخته می شود و راهکارهایی برای پیشگیری و درمان این مشکلات ارائه می شود.چند سالیاست که تمایز بین نظام زبانی دارای تاخیر یا غیر طبیعی توجه متخصصان بالینی را به خود جلب کرده است.

کلیدواژه ها:

اختلالات گفتاری ، مقطع دبستان ، لکنت ، دانش آموزان