تحلیل سیستم حکمرانی شبکه ای توسعه پایدار مناطق محروم کشور

بیش از ۷۷ درصد از مناطق کشور از منظر شاخص­های پایداری اقتصادی، اجتماعی و محیطی در طبقه­بندی مناطق محروم متوسط تا بسیار محروم هستند. از­آن­جا­که فراهم نشدن بسترهای مناسب حکمرانی توسعه به­عنوان دلیل عدم­موفقیت برنامه­های توسعه مطرح است، پژوهش­حاضر به بررسی سیستم حکمرانی توسعه مناطق محروم کشور پرداخته و با تاکید بر نقش حکمرانی شبکه­ای در حل مسائل سیستم های پیچیده؛ ساختار توزیع قدرت را میان کنشگران قانونی توسعه پایدار مناطق محروم کشور مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. برای این منظور پس از بررسی قوانین و مقررات مناطق محروم کشور، مبتنی بر قوانین برنامه پنج­ساله ششم توسعه، ۳۸ مسئولیت قانونی و ۳۹ نهاد/سازمان مسئول و همکار توسعه مناطق محروم کشور استخراج شد. ماتریس شبکه همکاری کنشگران با استفاده از شاخص­های مرکزیت درجه، مرکزیت بینابینی، تراکم و انسجام؛ فاصله ژئودزیک و نقاط برشی تجزیه و تحلیل شد. یافته­های تحلیل ساختار حکمرانی شبکه­ای توسعه مناطق محروم کشور حاکی از تمرکز قدرت تصمیم­گیری در دولت و عدم تعادل در توزیع قدرت بین کنشگران است و بدون اصلاح اساسی ساختار حکمرانی شبکه توسعه مناطق محروم کشور نمی توان انتظار حل مسائل سیستم­های پیچیده اقتصادی-اجتماعی مناطق محروم کشور را داشت. در نهایت پیشنهادات سیاستی توسعه حکمرانی شبکه­ای با توجه به نتایج بررسی قوانین و مقررات ملی و برنامه­های توسعه و نتایج تحلیل شبکه حکمرانی توسعه مناطق محروم کشور در راستای تعادل­بخشی در توزیع قدرت قانونی میان نهادهای مسئول و همکار مبنی­بر فرصت­های مشارکت برابر کنشگران کلیدی شامل نهادهای دولتی، بخش­خصوصی و نهادهای مردمی در مدار تصمیم­گیری ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، توسعه پایدار منطقه ای ، مناطق محروم ، حکمرانی شبکه ای ، تحلیل شبکه های اجتماعی