نقد مدیریت دولتی و مدیریت توسعه در ایران

هدف از این مقاله ارائه چارچوبی تئوریک، همراه با نگاه نقادانه و واقع گرایانه به مسائل مدیریت دولتی و توسعه در ایران است. بدین منظور بر اساس بنیان های تئوریک اساطیر تئوری بوروکراسی تلاش شده است تا مشکلات موجود در نظام اداری به عنوان یکی از نظام های اجتماعی که در مرکز و کانون نظام های اجتماعی قرار دارد و مهم ترین رکن یک نظام اجتماعی در به ثمر رساندن خواسته های عمومی و اداره امور توسعه در سطح ملی است مورد کنکاش قرار گیرد. تحلیل های ما حاکی از وجود مشکلات متعدد در نظام مدیریت دولتی ایران است. مشکلاتی چون: ناکارآمدی و اثربخش نبودن بوروکراسی در ایران، کم خاصیت بودن قدرت تکنوکراتیک و متخصصان در مواجهه با ترجیحات سیاسی در درون بوروکراسی های دولتی، توقف بوروکراسی در حرکت وضعی و ضعف اساسی حرکت گردشی، گرایش بوروکرات ها به برنامه های کوتاه مدت و زودبازده به گونه ای که در عمر خدمتی کوتاه آنان ببار بنشیند، استفاده از بوروکراسی در جهت اهداف سیاسی، تمرکزگرایی شدید، تورم نیروی انسانی، فقدان مراکز اندیشه ورزی و تصمیم گیری مبتنی بر معیارهای علمی و پژوهشی، حاکم شدن دیدگاه مهندسی و اقتصادی به جای دیدگاه مدیریتی.

کلیدواژه ها:

نظام های اجتماعی ، نظام اداری ، بوروکراسی ، اداره امور توسعه ، مدیریت دولتی ایران