نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات بر ردپای اکولوژیکی در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا: با تاکید بر منحنی زیست محیطی کوزنتس

ایجاد تعادل بین توسعه اقتصادی و پایداری زیست محیطی به یک هدف مهم برای سازمانهای بین المللی و دولت ها تبدیل شده است . در عصر مدرن، هدف اقتصادهای جهان، به ویژه اقتصادهای در حال توسعه ، دستیابی به رشد اقتصادی و در عین حال بهبود ردپای اکولوژیکی (EF) است . در این زمینه ، این مطالعه جهت بررسی اثرات تولید ناخالص داخلی سرانه و مجذور آن، فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و تجارت خارجی و توسعه مالی بر ردپای اکولوژیکی (EF) به عنوان شاخصی جامع تر برای کیفیت محیط زیست در کشورهای منتخب منا از جمله ایران طی دوره ۲۰۱۸ - ۲۰۰۵ با روش گشتاورهای تعمیم یافته انجام گرفته شده است . نوآوری این تحقیق با مطالعات پیشین این است که برای بررسی اثرگذاری ICT بر ردپای اکولوژیکی بر خلاف مطالعات گذشته که تنها یک بعد (به طور مثال ضریب نفوذ اینترنت ) استفاده کردهاند از شاخص ترکیبی فناوری اطلاعات و ارتباطات که از روش مولفه اصلی (PCA) به دست آمده استفاده می کند. این مطالعه نشان می دهد که فناوری اطلاعات و ارتباطات با ردپای اکولوژیکی یک رابطه منفی دارد. یافته های این مطالعه هم چنین نشان می دهد که بین تولید ناخالص داخلی سرانه و ردپای اکولوژیکی رابطه U معکوس برقرار است و فرضیه منحنی زیست محیطی کوزنتس در کشورهای مورد مطالعه تایید می شود. طبق بررسی مطالعه حاضر، تجارت خارجی تاثیر مثبت و معنی دار با ردپای اکولوژیکی داشته و هم چنین توسعه مالی با ردپای اکولوژیکی رابطه مثبت و معنی دار داشته است .

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، ردپای اکولوژیکی ، منحنی زیست محیطی کوزنتس ، کشورهای منا ، روش گشتاورهای تعمیم یافته .