ورزش برای سلامت روان در بیماران مبتلا به افسردگی

هدف از انجام این مطالعه ارائه دستورالعمل های بالینی برای ورزش درمانی در بیماران افسرده برگرفته از مطالعات متاآنالیز سالهای اخیر بود. چهار مطالعه متاآنالیز در مورد تاثیر ورزش و فعالیت بدنی بر بهبود سلامت روانی و جسمی در بیماران مبتلا به افسردگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .برای افسردگی خفیف تا متوسط ، تاثیر ورزش ممکن است با داروهای ضد افسردگی و روان درمانی قابل مقایسه باشد. برای افسردگی شدید، به نظر می رسد ورزش یک درمان مکمل ارزشمند برای درمان های سنتی باشد. افسردگی با بروز بالای بیماری های جسمی همراه، به ویژه بیماری های قلبی عروقی ، دیابت نوع ۲ و سندرم متابولیک همراه است . ورزش در پیشگیری و درمان این بیماری ها بسیار قدرتمند است . ورزش یک فرصت عالی برای درمان بیمارانی است که ترکیبی از مشکلات سلامت روانی و جسمی دارند. ورزش درمانی همچنین راهبردهای مقابله بیمار با استرس، کیفیت زندگی و استقلال را در فعالیت های روزمره زندگی در افراد مسن بهبود می بخشد. فیزیوتراپیست ها باید بدانند که چندین ویژگی اساسی افسردگی (مانند از دست دادن علاقه ، انگیزه و انرژی ، خستگی عمومی ، عزت نفس و اعتماد به نفس پایین ، ترس از حرکت ، و شکایات روانتنی ) و مشکلات سلامت جسمانی تداخل دارند. با شرکت در ورزش بنابراین ، راهبردهای انگیزشی باید در مداخلات ورزشی گنجانده شود تا انگیزه و پایبندی بیماران به برنامه های ورزشی افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

ورزش ، افسردگی ، ورزش درمانی