کاربرد هوش مصنوعی در پیش بینی تحصیل گریزی دانش آموزان براساس استرس و کیفیت تدریس

هدف از انجام پژوهش حاضر؛ پیش بینی تحصیل گریزی دانش آموزان بر اساس استرس تحصیلی و کیفیت تدریس معلمان با استفاده از هوش مصنوعی بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی با استفاده از هوش مصنوعی بود جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهر اهواز در سال تحصیلی ۱۴۰۱ -۱۴۰۰ بود. به این منظور ۲۷۶ دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسش نامه های تحصیل گریزی خرمائی و صالح اردستانی استفاده گردید. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون به روش گامبه گام و هوش مصنوعی استفاده شد. نتایج نشان داد بین استرس تحصیلی و تحصیل گریزی رابطه مثبت و معناداری و بین کیفیت تدریس معلمان و تحصیل گریزی رابطه منفی و معناداری وجود داشت .(p<۰.۰۱)

کلیدواژه ها:

تحصیل گریزی ، خودتنظیمی تحصیلی ، هوش مصنوعی