بررسی رابطه کیفیت زندگی ،رشد پس از سانحه و سبک های دفاعی در دختران آسیب دیده از شکست عاطفی

هدف از انجام پژوهش حاضر؛ پیش بینی رابطه ت کیفیت زندگی ،رشد پس از سانحه و سبک های دفاعی در دختران آسیب دیده از شکست عاطفی بود.روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز روانشناختی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱ بودند. به این منظور ۱۶۳ نفر از زنان به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه های کیفیت زندگی ؛ رشد پس از سانحه ؛ سبک های دفاعی استفاده شد. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون به روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد بین کیفیت زندگی ، رشد پس از سانحه رابطه مثبت و معنادار، بین کیفیت زندگی و سبک های دفاعی رابطه مثبت وجود داشت (۰۱/۰.(p< همچنین ؛ بین کیفیت زندگی ،رشد پس از سانحه و سبک های دفاعی در دختران آسیب دیده از شکست عاطفی رابطه چندگانه وجود داشت (۰۱/۰.(p<

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، رشد پس از سانحه ، سبک های دفاعی ، دختران آسیب دیده از شکست عاطفی