آموزش محیط زیست در مدارس ابتدایی : روش های تدریس ، محتوا و محیط یادگیری

پژوهش حاضر با هدف بررسی چگونگی آموزش های زیست محیطی در کتاب های دوران ابتدایی از نظر مولفه های محتوای تدریس ، روش تدریس و محیط تدریس بوده است که به روش توصیفی - تحلیلی انجام شده است و در آن محتوای متنی کتاب های درسی علوم تجربی پایه های اول و دوم ابتدایی به روش تحلیل کیفی متن مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج حاصل بیانگر این بود که استفاده از تصاویر بسیار زیبا، واضح و واقعی از محیط زیست می تواند به عنوان یکی از نقاط قوت محتوای آموزشی به شمار آیند اما توجه کمتر به ایجاد مهارت برای تعیین چالش های زیست محیطی و کمک به رفع آن ها از طرفی و کم توجهی به ترغیب شرکت در فعالیت های مرتبط با حل چالش های زیست محیطی از سوی دیگر نشان دهنده محدودیت های محتوای مرتبط با آموزش محیط زیست این کتاب ها است . از نظر روش تدریس ، با وجود این که پرسش و پاسخ بین معلم و شاگرد وجود دارد، اما همچنان روش های سنتی بر کلاس درس حاکم است و کمتر مواردی را می توان دید که از روش های تدریس فعال مانند ایفای نقش ، بازی های آموزشی و حل مساله استفاده شده باشد. از نظر محیط آموزشی ، بخش اعظم آموزش و فرایند یاددهی - یادگیری در محیط کلاس صورت می پذیرد و معمولا گردش علمی ، اردوهای طبیعی - تفریحی ، مدرسه ویژه ای برای تعلیم مولفه های محیط زیست و یا کلاس های فوق برنامه محیط زیستی در نظر گرفته نشده است .

کلیدواژه ها:

آموزش محیط زیست ، کودکان.