ارتباط فرسودگی شغلی براساس بخشش و قدردانی معلماندوره ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی۱۳۹۷-۹۸

پژوهش حاضر با هدف تبیین ارتباط میان فرسودگی شغلی با بخشش و قدردانی در معلمان انجام گرفت. روش این پژوهش، پس رویدادی از نوع توصیفی- همبستگی وجامعه آماری را معلمان دوره ی ابتدایی با حجم ۲۹۸ نفر( ملاک کلاین) تشکیل دادند. برای نمونه گیری از روش خوشهای تصادفی و دو مرحله ای بهره گرفته شد. جهت سنجش متغیرهای مورد پژوهش از پرسشنامه فرسودگی شغلی (ماسلاچ و جکسون، (۱۹۸۱ مقیاس بخشش بین فردی (احتشام زاده و همکاران، (۱۳۸۹ و مقیاس قدردانی (مکالخ، (۲۰۰۲ و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و رگرسیون چند متغییری به شیوه گام به گام و نرم افزار ۲۳ استفاده گردید. نتایج نشان میدهد که بین فرسودگی شغلی با بخشش و قدردانی معلمان همبستگی منفی و معنادار در سطح (p ۰/۰۱) وجود دارد. مولفه های بخشودگی (کنترل رنجش، درک و فهم واقعبینانه، ارتباط مجدد و کنترل انتقامجویی)، در مجموع ۱۸ درصد و متغیر قدردانی، ۱۰ درصد به طور منفی و معنیدار فرسودگی شغلی را پیشبینی مینمایند. علاوه بر این بین بخشش و قدردانی ارتباط مثبت مشاهده گردید. در مجموع نتایج حاصل از این پژوهش، ارتباط فرسودگی شغلی معلمان با بخشش و قدردانی را تایید کرد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، بخشش ، قدردانی