آموزش و مراقبت در تعلیم و تربیت آدمی از نوزادی تا بلوغ

تربیت به آهستگی پیشرفت می کند و تصور واقعی روش تربیت تنها وقتی حاصل می شود که هر نسل ذخایر تجربی و علمی خود را به نسل بعد منتقل کند و هر نسل، قبل از انتقال این میراث به نسل بعد، به نوبه ی خود چیزی برآن بیفزاید. اداره ی مدارس باید کلا به نظر روشن بین ترین متخصصان موکول شود. تنها از راه تلاش های مردم بلند نظر علاقه مند به مصالح عمومی که قادر باشند وضع بهتر آینده ی امور را تصور کنند،پیشرفت تدریجی طبیعت آدمی به سوی هدفش امکان پذیر است.خطر انحراف در قلمرو تعلیم و تربیت به لحاظ وسعت و حساسیت آن از هر جای دیگریبیشتر است؛ زیرا تقریبا هر کسی به نحوی با تعلیم و تربیت سر و کار دارد و از جهتی بدان علاقه مند است و دانسته یا ندانسته از تربیت مطلوب تصوری دارد و معمولا لزومی نمی بیند که در درستی تصور خویش، هر چند نا پخته و نسنجیده باشد، تردید روا دارد.

کلیدواژه ها:

تعلیم ، تربیت ، آموزش ، پیشرفت ، بشر