ارزیابی اثر اسانس آویشن و فلوکونازول بر تجمع کاندیدا آلبیکنس و استرپتوکوک موتانس بر روی دستگاه های متحرک ارتودنسی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 133

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JIDS-17-2_002

تاریخ نمایه سازی: 28 تیر 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: از آنجاییکه وسایل متحرک ارتودنسی ممکن است به قارچ و باکتری آلوده شوند، نیاز به پاکسازی آنها با مواد ضد عفونی کننده ی طبیعی و شیمیایی می باشد. هدف از این مطالعه، مقایسه ی تاثیر بالینی اسانس آویشن و محلول فلوکونازول بر روی میزان کلونی های کاندیدا آلبیکنس و استرپتوکوک موتانس تجمع یافته روی پلاک متحرک ارتودنسی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، ۲۱ بیمار، که ریتینر پلاک فک بالا رابه صورت ۲۴ ساعته استفاده می کردند، به سه گروه تقسیم شدند. یک گروه، هر شب پلاک را ابتدا با آب و صابون شستشو داده و سپس از فاصله ی ۵ سانتیمتری (۴ بار از هر سمت) اسانس آویشن را روی سطوح پلاک اسپری نمودند. گروه دیگر پس از شستشوی پلاک، به شیوه ی قبلی و از همان فاصله محلول فلوکونازول را از تمامی جهات ۴ بار اسپری می کردند. گروه شاهد، پلاک ها را هرشب فقط با آب و صابون شستشو می دادند. بعد از یک ماه پلاک ها و برای کشت میکروبی و بررسی مساحت هاله رشد کاندیدا آلبیکانس و استرپتوکوک به آزمایشگاه فرستاده شد. داده ها با آزمون های آماری Man-Withney ، T-test تجزیه و تحلیل شدند (۰۵ / ۰ = α). یافته ها: کاربرد عصاره ی آویشن باعث افزایش میانگین مساحت هاله مهار رشد (بدون رشد) کاندیدا آلبیکانس شد که به طور معنی دار نسبت به گروه شاهد بیشتر بود (۰۳ / ۰ = p value). اثر فلوکونازول بر مساحت این هاله (هاله ی مهار رشد کاندیدا) نسبت به گروه شاهد معنی دار نبود (۵ / ۰ = p value). در گروه آویشن میانگین مساحت هاله ی عدم رشد استرپتوکوک نسبت به گروه شاهد به طور معنی دار بیشتر بود (۰۵ / ۰ = p value). به دنبال استفاده از فلوکونازول، میانگین مساحت هاله عدم رشد استرپتوکوک موتانس نسبت به مشاهدات در گروه شاهد تفاوت معنی دار وجود نداشت (۰۷۱ / ۰ = p value). نتیجه گیری: در مقایسه با محلول فلوکونازول، عصاره آویشن در افزایش مهار هاله رشد کاندیدا آلبیکانس و استرپتوکوک موتانس موثرتر عمل می کند.

نویسندگان

مریم بهارلویی

دانش آموخته ی دندانپزشکی، دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

مهدی رفیعی

استادیار، گروه ارتودنسی، دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

نسیم اثناعشری

استادیار، گروه ارتودنسی، دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

آیدا رجایی

دستیار تخصصی، گروه ترمیمی، دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران