شاخص های کشورداری مطلوب در کلیله و دمنه

کتاب کلیله و دمنه یکی از آثار با ارزش و معتبر زبان فارسی است که از زمان پیدایش آن تاکنون در میان اهل علم و ادب به ویژه فارسی زبانان مورد توجه خاص و عام بوده است. این کتاب از سرزمین هند آمده و از افسانه های کهن هندی سرچشمه گرفته است. کلیله و دمنه همچنین یکی از کتاب های مشهور جهان در حوزه ی ادب تعلیمی از نوع تمثیلی است که در قالب داستان هایی از زبان حیوانات و در هیات فابل (fable) نوشته شده و در صدد یافتن چاره ای برای رفع مشکلات مردم و دفع ظلم و فساد است. کلیله و دمنه دارای مضامین اخلاقی، اجتماعی، سیاسی و کلامی می باشد. قسمت هایی از حکایت های کلیله و دمنه بر مساله سیاست مدن و بررسی آیین کشورداری تاکید دارد. رعایت اصول و موازین اخلاقی مانند عدالت، جبر و اختیار، رعیت پروری، رازداری، امنیت، خردورزی، مشورت، اتحاد، قناعت، اعتقاد به تقدیر و سرنوشت، قدرت اهورایی و دارای پیوندی استوار با شیوه شخصی پادشاهان و حاکمان از موضوعات اصلی این بخش هاست. روش تحقیق این مقاله، توصیفی- تحلیلی و به شیوه ی مطالعات کتابخانه ای است. نتیجه ی حاصل نشان دهنده وجود مولفه های نظامی طبقاتی در نگاه نویسندگان کلیله و دمنه و گرایش به خلق داستان هایی با مضمون سیاسی است.

کلیدواژه ها:

سیاست ، کشورداری ، کلیله و دمنه ، اندیشه سیاسی ، حکومت