پیش بینی فرسودگی تحصیلی بر اساس انگیزه های درونی و بیرونی در دانشجویاندانشگاه محقق اردبیلی

فرسودگی تحصیلی به یک مشکل بهداشت عمومی تبدیل شده و با پیامدهای منفی مختلفی برای دانشجویان مانند ترک تحصیل و رفتارهای پرخطر مرتبط بوده است؛ با توجه به اهمیت مسئله، پژوهش حاضر با هدف پیشبینی فرسودگی تحصیلی بر اساس انگیزهای تحصیلی دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که با لحاظ حداقل نمونه لازم برای مطالعات پیشبینی، ۲۰۰ نفر از دانشجویان با استفاده از روش اتفاقی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی مسلش، پرسشنامه انگیزش تحصیلی والرند و همکاران بوده است؛ داده ها پس از جمعآوری، از طریق نرم افزار اس. پی . اس. اس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج به دست آمده از آزمون تحلیل پیرسون حاکی از آن است که انگیزش تحصیلی با مقدار همبستگی ۱۱۶/۰ رابطه معکوس و معناداری با فرسودگی تحصیلی دارد و با افزایش میزان انگیزش تحصیلی، فرسودگی تحصیلی کاهش می یابد و برعکس. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان میدهد که انگیزه درونی برای دستاورد سهم معناداری در پیشبینی فرسودگی تحصیلی دارد؛ از طرف دیگر نتایج آزمون تی مستقل بیانگر عدم وجود تفاوت معنادار بین دانشجویان زن و مرد در میزان فرسودگی تحصیلی و انگیزش تحصیلی بوده است.

کلیدواژه ها:

فرسودگی تحصیلی ، انگیزه درونی ، انگیزه بیرونی