نقش معلم و نظام پرورشی مدارس در تربیت اسلامی دانش آموزان

دنیای امروز، عصر اطلاعات و وسایل ارتباط جمعی، به ویژه ماهواره ها می باشد که به تدریج مرزهای جغرافیایی را درنوردیده است و نسل جدید را در هجوم پیام ها و امواج ماهواره ها قرار داده است؛ لذا در دنیایی که پیام ها با لطایف الحیل و به شیوه های مختلف تزریق می شوند، درک حقایق دینی و فهم آثار و بازتاب های آن برای دانش آموزان با سختی هایی همراه خواهد بود و در نتیجه روی آوری و اهتمام آنان به دروس دینی و بهره مندی از اصول دینی و شکل گیری رفتارها و خط دهی برخوردها به شیوه های ناب انسانی، کاهش خواهد یافت. این معضل، همراه با آثار سوء و زیان های کلان است؛ بنابراین تعلل در درمان این معضل، تمامی تلاش نظام آموزش و پرورش را در تکوین شخصیت و اصلاح تربیتی دانش-آموزان از بین می برد و دانش آموزان را هدف انواع انحراف ها قرار می دهد و سبک شمردن شعائر دینی و پذیرفتن افکار زیان بار و اصول تباه کننده را برای آن ها آسان می سازد. لذا تربیت دینی (اسلامی) به عنوان مهم ترین هدف آموزش و پرورش می باشد و هر عضو جامعه ی اسلامی در هر جا که باشد، وظیفه دارد پاسدار فرهنگ جامعه ی خود باشد؛ ولی کسی که بیش از همه در حفظ و توسعه ی فرهنگی، رسالت دارد و اساسا این امر، وظیفه ی اصلی او محسوب می شود، «معلم و مدرسه» است. در همین راستا، تحقیق در این زمینه که نقش معلمان و ویژگی ها و صلاحیت های آن ها در تربیت اسلامی دانش آموزان چیست؟ و ساختار و ویژگی های نظام پرورشی مدارس در تربیت اسلامی دانش آموزان چگونه باید باشد؟ از ضروریات است که مقاله حاضر با روش توصیفی_تحلیلی و با اتکا به منابع کتابخانه ای در صدد پاسخ گویی به این پرسش-ها می باشد.

کلیدواژه ها:

معلم ، مدرسه ، تعلیم و تربیت اسلامی ، مربی امور تربیتی ، دانش آموزان.