نقش آرامگاه های مشاهیر ادبی ایران در توسعه صنعت گردشگری ادبی

در میان اشکال مختلف گردشگری، یکی از جذاب ترین و جدیدترین نوع آن، گردشگری ادبی می باشد. در حقیقت گردشگری ادبی را می توان یکی از خوشه های گردشگری فرهنگی و گردشگری میراث دانست که مکان های مربوط به نویسندگان، فضاهای مرتبط داستان ها، کتاب های ادبی، جشنواره های ادبی، هنرهای خلاق، و فیلم ها و تولیدات رسانه ای و مانند آن را در بر می گیرد. ادبیات در واقع یکی از اجزای مهم میراث فرهنگی یک کشور است و با گسترش گردشگری ادبی میتوان از این میراث پاسداری کرد، با توجه به این مهم، هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش آرامگاه های مشاهیر ادبی ایران در توسعه صنعت گردشگری ادبی می باشد. روش پژوهشی این مطالعه نیز به شیوه مروری نظامند بوده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داده است که گردشگری ادبی علاوه بر نقش درآمد زایی در سطح خرد ( اقتصاد محلی ) و در سطح کلان ( اقتصاد ملی )، میتواند مزایای متعددی را برای کشور به همراه داشته باشد. مرور مطالعات مربوطه هم چنین نشان داده است، شاعران بزرگی در ادوار مختلف تاریخ در ایران زیسته اند، مقبره ها و آرامگاه های فراوانی در سراسر کشور از این شعرا وجود دارد که هر کدام می توانند به عنوان یک قطب گردشگری ادبی مورد توجه قرار گیرند، با این حال گردشگری ادبی مانند گنجینه ای گران بها است که سال ها در کشورمان مورد توجه لازم قرار نگرفته است و از پتانسیل های بالقوه آن در ایران که مهد تمدن، فرهنگ و شاهکارهای ادبی است، استفاده نشده است. در این رابطه تدوین برنامه های متعدد و فراهم ساختن زیرساخت های لازم می تواند به توسعه این نوع از گردشگری کمک کند و هم چنین در شرایط فعلی متولیان امر باید سازماندهی و بستر سازی های لازم را انجام دهند تا پتانسیل های موجود در کشورمان را بالفعل کرده و در نتیجه آن جایگاه و اهمیت گردشگری ادبی ایران بهتر مشخص شود.

کلیدواژه ها:

گاه ها ، مشاهیر ادبی ، گردشگری ادبی ، صنعت گردشگری ، ایران