مقایسه اضطراب کرونایی معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی شهرستان بجنورد

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اضطراب کرونایی معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی شهرستان بجنورد می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه معلمان (آموزگاران و دبیران) شاغل در کلیه مدارس آموزش و پرورش شهرستان بجنورد به تعداد ۱۹۷۰ نفر تشکیل و از این تعداد با توجه به جدول تعیین حجم نمونه مورگان ۳۱۳ نفر از معلمان غیر تربیت بدنی و ۱۴۰ نفر از معلمان تربیت بدنی بعنوان نمونه آماری با نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. برای تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف استفاده شد و همچنین پس از تعیین نرمال بودن از آزمون های تی مستقل و آنوای یکطرفه برای مقایسه اضطراب معلمان تربیت بدنی و از آزمون های ضریب همبستگی (ρ) جهت تعیین همبستگی بین متغیرها استفاده شد. ابزار گردآوری شامل پرسشنامه ی دو قسمتی پرسشنامه ی مشخصات فردی اجتماعی و پرسشنامه استاندارد اضطراب کرونا بود. یافته ها: اضطراب کویید ۱۹ در معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی و براساس سنوات خدمت تفاوت معناداری وجود ندارد. بین اضطراب کوید ۱۹ در معلمان زن و مرد و همچنین بین علائم جسمانی اضطراب کوید ۱۹ در معلمان تربیت بدنی و معلمان غیرتربیت بدنی تفاوت معناداری وجود دارد. سطح اضطراب معلمان تربیت بدنی و معلمان غیر تربیت بدنی در زیر گروه علائم روانی عدم اضطراب یا اضطراب خفیف می باشد و کمترین میانگین نمرات اضطراب کرونا مربوط به معلمانی است که با شدت کم ورزش می کردند و بیش میانگین نمران اضطراب کرونا مربوط به معلمانی است که با شدت زیاد ورزش می ردند. نتیجه گیری: مشارکت ورزشکاران در همراه با مدیریت دستورالعمل و اقدامات پیشگیرانه باشد چون پاسخ استرس انطباقی و پایبندی را بهتر تسهیل می کند. این نتایج اطلاعات مفیدی را برای مدیران سازمان های ورزشی فراهم می کند تا فعالیت های ورزشی ورزشکاران آینده را در شرایط تکامل سریع سازماندهی کنندو برای اختلالات جسمانی و روانی ناشی از اضطراب کوید ۱۹ برای معلمان تربیت بدنی و معلمان غیر تربیت بدنی و دانش آموزان اقداماتی از جمله برگزاری کارگاه های آموزشی کاربردی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، علائم جسمانی و روانی ، کویید- ۱۹