ارزیابی نقش الگوهای مشارکتی در نوسازی و بهسازی بافتهای فرسوده (مطالعه موردی : شهر اسلامشهر)

مشارکت مردم در روند تصمیم گیری شهری یکی از عناصر اصلی حکومت مردمی بوده و افزایش مشارکت مردم در امور شهری می تواند در ایجاد تعادل شهری نقش ارزنده ای را ایفا نماید . این موارد نشان می دهد که در زندگی پیچیده شهری ، بدون همکاری و مساعدت های مردمی ، نمی توان به توسعه شهری مطلوب و پایداری دست یافت . در واقع مشارکت شهروندان موتور محرکه توسعه شهری است . از این رو هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی نقش الگوهای مشارکتی در نوسازی و بهسازی بافتهای فرسوده در شهر اسلامشهر می باشد.تحقیق حاضر با هدف بررسی و ارزیابی بافت فرسوده اسلامشهر و نقش الگوهای مشارکتی در بهسازی آن صورت گرفت. نوع پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی - تحلیلی است. جهت جمعآوری اطلاعات مورد نیاز از روش کتابخانهای مبتنی بر اسناد دولتی، مقاله ها، مجله ها، مطبوعات و آمارنامه ها استفاده شده است. از این رو ابتدا به ارائه تعاریفی در خصوص شهر، بافت ، بافت فرسوده و مشارکت آن پرداخته شده، در گام بعدی از این پژوهش با استفاده از آزمون توصیفی و آمار استنباطی (ازمون تی) اقدام به تجزیه و تحلیل یافته ها گردید. نتایج نشان می دهد که مشارکت مردم در بهسازی و نوسازی به تهیه طرح واقع گرایانه ،کاهش زمان اجرای طرح ونهایتا بر افزایش ضریب تحقق طرح می تواند موثر باشد.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، بهسازی ، نوسازی ، الگوهای مشارکت ، اسلامشهر.